Megaron Plus
by admin · 28 Μαρτίου, 2014
«Νέες Μορφές Πολιτιστικής Διαχείρισης»
Συζήτηση
Επιφανείς αρχαιολόγοι και ηγετικές προσωπικότητες που δραστηριοποιούνται σε κορυφαίους πολιτιστικούς οργανισμούς της χώρας και διοργανώσεις, φύσει και θέσει ευαισθητοποιημένοι σε θέματα πολιτιστικής κληρονομιάς, καταθέτουν τις προτάσεις τους για την ανάδειξη αρχαίων μνημείων και την ένταξή τους στην καθημερινότητά μας
Στη συζήτηση – που πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Σωματείο «Διάζωμα» – συμμετέχουν οι : Πέτρος Θέμελης, Γιώργος Κουρουπός, Χρήστος Λάζος, Βασίλης Λαμπρινουδάκης. Συντονίζει ο Σταύρος Μπένος
Τετάρτη 2 Απριλίου 2014
Ώρα έναρξης: 19.00
Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας
Η διανομή των δελτίων αρχίζει στις 17.30
Στη νέα ζωή των αρχαίων μνημείων – όπως αυτά της αρχαίας Μεσσήνης, του θεάτρου των Δελφών και του Ασκληπιείου της Επιδαύρου –, την ανάδειξη και την ένταξή τους στην καθημερινότητα μας μέσα από αρμόζουσες μορφές διαχείρισης και χρήσης που θα εξασφαλίζουν την προστασία, τον σεβασμό και τη συντήρησή τους, επικεντρώνεται η μοναδικού ενδιαφέροντος συζήτηση που πραγματοποιείται την Τετάρτη 2 Απριλίου, στις 7 το απόγευμα, στο Μέγαρο Μουσικής, στο πλαίσιο του Megaron Plus, με τη συμμετοχή διαπρεπών αρχαιολόγων και ηγετικών προσωπικοτήτων που δραστηριοποιούνται σε κορυφαίους πολιτιστικούς οργανισμούς της χώρας και διοργανώσεις.
Πιο συγκεκριμένα, η εκδήλωση η οποία διοργανώνεται σε συνεργασία με το Σωματείο «Διάζωμα» – κίνηση πολιτών απ’όλη την Ελλάδα που ενώνουν τις προσπάθειές τους για τη διάσωση και την προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς – φέρνει στο ίδιο τραπέζι τον Πέτρο Θέμελη, ομότιμο καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας και αντιπρόεδρο του Σωματείου που θα μοιραστεί με το κοινό το δικό του «Όραμα για την αρχαία Μεσσήνη» (της οποίας έχει αναλάβει το έργο των ανασκαφών και των αναστηλώσεων εδώ και 30 περίπου χρόνια), το Γιώργο Κουρουπό, συνθέτη και καλλιτεχνικό διευθυντή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, ταμία του Σωματείου, που θα αναπτύξει την πρότασή του για «Μια σύγχρονη εκδοχή Μουσικών Αγώνων στο πνεύμα των Πυθίων» στους Δελφούς, όπως επίσης τον Χρήστο Λάζο, συγγραφέα-μεταφραστή και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Σωματείου, που θα εκθέσει αναλυτικά το θέμα «Πώς μπορούν τα αρχαία θέατρα να ζουν ανάμεσά μας» και τον Βασίλη Λαμπρινουδάκη, ομότιμο καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας και γενικό γραμματέα του Σωματείου, ο οποίος ορμώμενος από τις ανασκαφές και τις εργασίες ανάδειξης που διεξάγει στο ιερό του Ασκληπιού στην Επίδαυρο, θα μιλήσει με θέμα «Ασκληπιείο Επιδαύρου: ένα διαχρονικό ταξίδι στην υγεία».
Τη συζήτηση συντονίζει ο πρόεδρος του Σωματείου «Διάζωμα», τοπογράφος-μηχανικός Σταύρος Μπένος.
Αποφασισμένοι να κάνουν πράξη την αγάπη τους για τα μνημεία και την πολιτιστική κληρονομιά, τα μέλη του Σωματείου «Διάζωμα» θα αναφερθούν σε επιμέρους περιπτώσεις αρχαίων μνημείων τα οποία αποκαθίστανται τα τελευταία χρόνια, με στόχο όχι απλώς την ανάκτηση της παλαιάς τους λαμπρότητας αλλά και την οργανική επανένταξή τους στη σύγχρονη ζωή. Μ’αυτό το σκεπτικό ο καθηγητής Πέτρος Θέμελης, αναφερόμενος στην αρχαία Μεσσήνη «ως πρότυπο αρχαίας δωρικής πόλης και πολύτιμο πολιτισμικό κεφάλαιο με αναπτυξιακές διαστάσεις συνδεόμενες με την «οικονομία της ευτυχίας», προτείνει, μεταξύ άλλων, την αυτονόμησή της και την εξασφάλιση της βιωσιμότητάς της χωρίς κρατικές επιχορηγήσεις, με ταυτόχρονη προσφορά της στην τοπική οικονομία – με την κατακόρυφη άνοδο της επισκεψιμότητας και τη χρήση των χώρων θέασης και ακρόασης. Αλλά και την καθιέρωσή της στην ελληνική και διεθνή κοινότητα ως χώρο καλλιτεχνικών εκδηλώσεων για νέους, χώρο εκπαίδευσης στην ανασκαφική τεχνική, τη συντήρηση και την αποκατάσταση των μνημείων (κινητών και ακίνητων) όπως επίσης χώρο φιλοξενίας εκθέσεων σύγχρονων έργων τέχνης και τοπικών μεσσηνιακών προϊόντων στο χώρο της αγοράς.
Για τη «γέννηση ενός θεσμού που να ταιριάζει με το χώρο του θεάτρου των Δελφών και να τιμά τη χώρα, έναν συνδυασμό διαγωνισμού και φεστιβάλ, μια σύγχρονη αντίληψη Αγώνων Μουσικής και Ποίησης με αντικείμενο την ενίσχυση, προβολή και βράβευση έργων που συνδυάζουν με αυθεντικό τρόπο την μουσική με την ποίηση και την λογοτεχνία (τραγούδι αλλά και σύγχρονες μορφές λυρικού θεάτρου)» θα μιλήσει ο συνθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών Γιώργος Κουρουπός ενώ ο Χρήστος Λάζος θα κάνει λόγο για την ανάγκη συνεργασίας όλων των φορέων – κράτους, τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης, χορηγών, αλλά κυρίως των ίδιων των πολιτών – έτσι ώστε τα αρχαία θέατρα («ζωντανά κύτταρα, άλλοτε, αρμονικά ενταγμένα στην πολιτιστική, θρησκευτική και πολιτική ζωή της αρχαίας πόλης, και κενά κελύφη σήμερα») να ξαναζήσουν στους κόλπους της σύγχρονης πόλης και να υφάνουν τον ιστό που τα συνδέει με την οικονομία, την κοινωνία, την ανάπτυξη, τον τουρισμό, τον πολιτισμό, το περιβάλλον και την ποιότητα της ζωής.
Ο καθηγητής Βασίλης Λαμπρινουδάκης τέλος, θα σταθεί στην ιδιαίτερη πολιτιστική σημασία του θρησκευτικού κέντρου της Επιδαύρου, του ιερού του Απόλλωνος και του Ασκληπιού – το οποίο υπήρξε λίκνο της Ιατρικής – σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως «η περιήγηση στις εγκαταστάσεις του, η ένταξη της επίσκεψης του θεάτρου – του οποίου άλλωστε η λειτουργία ήταν μέρος της θεραπευτικής διαδικασίας – είτε από τουρίστες ή και από το κοινό παρακολούθησης συγχρόνων παραστάσεων σ’ αυτή την περιήγηση, η ανάδειξη της σύνδεσής του ιερού θεραπευτικού κέντρου με την πόλη της Επιδαύρου αλλά και με το θεραπευτικό τοπίο της περιοχής και τα προϊόντα του, μπορούν να αποτελέσουν μια γοητευτική περιπλάνηση στην ιστορία της ιατρικής και στις ρίζες σημερινών της πρακτικών».
O Πέτρος Θέμελης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1936 και ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές του στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Πήρε πτυχίο Iστορίας και Aρχαιολογίας από τη Φιλοσοφική Σχολή του ίδιου Πανεπιστημίου και διδακτορικό δίπλωμα το 1971 από το Aρχαιολογικό Iνστιτούτο του Πανεπιστημίου του Mονάχου με θέμα: “Frühgriechische Grabbauten” («Πρώιμα Ελληνικά Ταφικά Μνημεία»), Zabern Verlag, Mainz 1976. Εργάστηκε ως επιστημονικός βοηθός στην Aρχαιολογική Yπηρεσία Nομού Θεσσαλονίκης και έλαβε μέρος σε ανασκαφές στο Στρατώνι Χαλκιδικής, την Πέλλα και στο ανάκτορο της Bεργίνας. Mεταξύ 1963 και 1980 υπηρέτησε ως Eπιμελητής και Έφορος Aρχαιοτήτων στις Aρχαιολογικές Περιφέρειες Hλείας-Mεσσηνίας, Aττικής, Eύβοιας, Φωκίδος-Λοκρίδος και Aιτωλοακαρνανίας. Από το 1977 ως το 1980 ήταν διευθυντής του Aρχαιολογικού Mουσείου Δελφών, ενώ από το 1980 ως το 1984 προϊστάμενος της Eφορείας Παλαιοναθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας. Tο 1984 εκλέχτηκε καθηγητής Kλασικής Aρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Kρήτης, διετέλεσε Αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Πρόεδρος της Επιτροπής Ερευνών. Από το 1985 ως το 2003 διηύθυνε την Πανεπιστημιακή ανασκαφή στον Tομέα I της Eλεύθερνας. Tο 1986 η Aρχαιολογική Eταιρεία του ανέθεσε το έργο των ανασκαφών και των αναστηλώσεων στην αρχαία Μεσσήνη που συνεχίζεται ως σήμερα. Ο Πέτρος Θέμελης έχει δημοσιεύσει έξι μονογραφίες, περισσότερες από διακόσιες επιστημονικές μελέτες, βιβλιοκρισίες, αρχαιολογικούς οδηγούς, εκθέσεις ανασκαφών, προλόγους εκδόσεων, άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες και μεταφράσεις. Επιφυλλίδες του δημοσιεύονται στον ημερήσιο αθηναϊκό και τοπικό τύπο. Eίναι μέλος επιστημονικών Eταιρειών της Ελλάδας και του εξωτερικού. Επίτιμος δημότης Μεσσήνης και Ανδρούσας,ισόβιος Εταίρος της Aρχαιολογικής Eταιρείας, αντεπιστέλλον μέλος του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας των Ηνωμένων Πολιτειών, μέλος της Eταιρείας Eυβοϊκών Mελετών, του Γερμανικού Aρχαιολογικού Iνστιτούτου, του Aυστριακού Aρχαιολογικού Iνστιτούτου, αντιπρόεδρος της Eπιτροπής Συντήρησης Mνημείων Aκροπόλεως, πρόεδρος της Eταιρείας Mεσσηνιακών Aρχαιολογικών Σπουδών, αντιπρόεδρος του Iδρύματος Γ. Ψαροπούλου Nεότερης Kεραμικής. Το 2005 τιμήθηκε με τον χρυσό Tαξιάρχη του Tάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Eλληνικής Δημοκρατίας για το διδακτικό, επιστημονικό και ανασκαφικό έργο του.
Ο Γιώργος Κουρουπός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942. Σπούδασε Πιάνο και Θεωρητικά στο “Ωδείο Αθηνών” (1953-1965) και Σύνθεση στο Παρίσι (1968-1972) στη τάξη του Ολιβιέ Μεσιάν, μετά από υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, αποφοιτώντας με βραβείο σύνθεσης. Είναι απόφοιτος της Μαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1967). Την περίοδο αυτή έγραψε το έργο “Αντιφωνίες”, (έργο 1, 1967) πάνω σε κείμενα από τους ψαλμούς του Δαβίδ (VI,XXII,XLVI). Έχει συνεργαστεί με το Μάνο Χατζιδάκι ως πιανίστας στις συναυλίες και στις ηχογραφήσεις του, με το σκηνοθέτη-σκηνογράφο Γιάννη Κόκκο και τον J.M.Ribes, (“Ο Θεός το θέλει”, 1975) καθώς επίσης με τον Αntoine Vitez (“Griselidis”, 1977) σε έργα του τα οποία παρουσιάστηκαν στο Φεστιβάλ της Αβινιόν. Ως πιανίστας, συνεργάζεται με τον βαρύτονο Σπύρο Σακκά με τον οποίο έχει πραγματοποιήσει πολλές εμφανίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2004 συνθέτει την πλέον γνωστή, δραματική καντάτα, “Μονόγραμμα”, σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη. Στην πλούσια εργογραφία του περιλαμβάνονται έργα για ορχήστρα, έργα μουσικής δωματίου, έργα σκηνικά και φωνητικά, όπως επίσης χοροδράματα και τραγούδια. Έχει διοριστεί αναπληρωτής διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (1977-81), πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (1982-84), διευθυντής του μουσικού τομέα της “Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτιστικής Ανάπτυξης Καλαμάτας” (1985-90), διευθυντής στο Δημοτικό Ωδείο Πειραιά, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της “Εθνικής Λυρικής Σκηνής” την περίοδο 1994-1999, ενώ από το 1995 είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής της “Ορχήστρας των Χρωμάτων”. Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του “Ιονίου Πανεπιστημίου” (από το 2000) και από το 2003 καθηγητής στο τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Το Δεκέμβριο του 2012 ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών -μετά από παραίτηση του Νίκου Τσούχλου -, για μια μεταβατική περίοδο, με στόχο να συμβάλει στη δυναμική πολιτιστική παρουσία του Οργανισμού. Έχει τιμηθεί με το βραβείο “Ν. Καζαντζάκη” από το Δήμο Ηρακλείου και με το διεθνές βραβείο Benois de la danse (1996) για το συμφωνικό του μπαλέτο “Οδύσσεια”, μια συμπαραγωγή του Μεγάρου Μουσικής και της όπερας του Αμβούργου.
Ο Χρήστος Γ Λάζος γεννήθηκε στο Βέλο Κορινθίας το 1949. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1967-1972) και παράλληλα έλαβε ενεργά μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να φυλακιστεί στο ΕΑΤΕΣΑ. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις νομικές και πολιτικές επιστήμες στο Παρίσι στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης Paris I (1978-’79) και παρακολούθησε προπτυχιακές σπουδές φιλοσοφίας μεταξύ 1980-1982 στο Πανεπιστήμιο της Ναντέρ Paris X. Στη συνέχεια εργάστηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού ως προϊστάμενος της Διεύθυνσης Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων και Ελεύθερου Χρόνου των Νέων (1983-1986, Υπηρεσίες Νέας Γενιάς και Αθλητισμού), στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών ΕΚΚΕ ως ερευνητής (1986-1988), ως στέλεχος της Γενικής Διεύθυνσης ΧΧΙΙ “Εκπαίδευση Κατάρτιση και Νεότητα” της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπεύθυνος για τα προγράμματα Socrates και Comenius (1991-1999 στις Βρυξέλλες) και δίδαξε φιλοσοφία της τέχνης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1998-1999). Από το 2000 έως το 2004 διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Στο πλαίσιο της θητείας του ανέλαβε την υλοποίηση του έργου της παρουσίας της Ελλάδας ως τιμώμενης χώρας στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης (2001) και εισήγαγε μια σειρά από καινοτομίες όπως η ίδρυση του ΕΚΕΜΕΛ (Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας), η ενσωμάτωση της βάσης δεδομένων της εταιρείας “Βιβλιονέτ ΑΕ” στις υπηρεσίες του ΕΚΕΒΙ, η διοργάνωση της 1ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης και η εφαρμογή Προγράμματος Ενίσχυσης των Εκδόσεων στις Επιστήμες του Ανθρώπου.Το 2003 εκλέχθηκε στη θέση του Γραμματέα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) όπου εργάστηκε από το 2004 έως το 2007. Είναι μέλος του ΔΣ του Σωματείου “Διάζωμα” με επικεφαλής τον Σταύρο Μπένο. Έχει ασχοληθεί με τη μετάφραση στα ελληνικά λογοτεχνικών και φιλοσοφικών κειμένων. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και δοκίμια για θέματα πολιτισμού γλώσσας και λογοτεχνίας κι έχει συμμετάσχει, με εισαγωγές ή κείμενά του, σε εκδόσεις τέχνης.
Ο Ομότιμος (από το 2006) Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος της Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Επιδαύρου του ΥΠΠΟ (από το 1984), Βασίλειος Κ. Λαμπρινουδάκης, είναι Αντεπιστέλλον μέλος της Académie des Inscriptions et Belles-Lettres των Παρισίων και της Akademie der Wissenschaften της Βιέννης. Μέλος της Academia Europea και ισόβιο μέλος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, όπως επίσης τακτικό μέλος του Γερμανικού και του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου. Μέλος του Δ.Σ. της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και Γενικός Γραμματέας του Δ.Σ. του Σωματείου ΔΙΑΖΩΜΑ για τη φροντίδα των αρχαίων θεάτρων. Έχει, μεταξύ άλλων, διατελέσει Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1986-1989, 1993-1995, 2003-2005), Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων του ΥΠΠΟ (1998-2007), μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (1981-2005) και μέλος του Δ.Σ. του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού (2006-2012). Διευθύνει ανασκαφές και εργασίες ανάδειξης μνημείων κυρίως στην Επίδαυρο (στο ιερό του Απόλλωνος Μαλεάτα και το ιερό του Ασκληπιού), στη Νάξο και την Παλαιομάνινα Ακαρνανίας. Έχει δημοσιεύσει 11 βιβλία και μονογραφίες, 151 επιστημονικά άρθρα με θέμα την αρχαία Ελληνική Τέχνη, την αρχαία Αρχιτεκτονική, την Τοπογραφία της αρχαίας Ελλάδας, την Επιγραφική, την αρχαία Θρησκεία και Λατρεία, την θεωρία της Αρχαιολογίας, την Διαχείριση και Ανάδειξη Μνημείων, Οδηγούς αρχαιολογικών χώρων και πολλά άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες. Είναι συνεκδότης του περιοδικού Αρχαιογνωσία, τόμων επιστημονικών συνεδρίων, τιμητικών επιστημονικών τόμων και Διεθνών Εγκυκλοπαιδικών Λεξικών (όπως του Lexikon Iconograpicum Mythologiae Classicae). Ο Βασίλειος Λαμπρινουδάκης έχει τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας (2003) για την προβολή της Ελληνικής Ιστορίας και Αρχαιολογίας διεθνώς.
Ο Σταύρος Μπένος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1947. Είναι τοπογράφος-μηχανικός. Υπηρέτησε το δημόσιο βίο της χώρας ως Δήμαρχος Καλαμάτας (1979-1990), Βουλευτής Μεσσηνίας (1990-2004), Β’ Αθήνας (2004-2007), Υφυπουργός Πολιτισμού στην τελευταία κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, Υπουργός Πολιτισμού, Υπουργός Αιγαίου και Υφυπουργός Δημόσιας Διοίκησης στις κυβερνήσεις Κώστα Σημίτη. Οι σημαντικότεροι σταθμοί στη διαδρομή του στη δημόσια σφαίρα είναι: η ανασυγκρότηση της Καλαμάτας μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του Σεπτεμβρίου του 1986 (για την οποία βραβεύθηκε τόσο από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Πολεοδόμων – πρότυπη και ανθρωποκεντρική πολεοδομική ανάταξη της Καλαμάτας – όσο και από την Europa Nostra – Διάσωση και ανάδειξη των μνημείων της πόλης), η ίδρυση και λειτουργία των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών (Κ.Ε.Π.) και η ίδρυση και λειτουργία του Σωματείου «Διάζωμα».