Ξεκινούν οι εγγραφές των πέντε εργαστηρίων παραδοσιακών τεχνών-πέντε αντίστοιχων προτάσεων του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου
1.Εργαστήριο υφαντικής: H λειτουργία του εργαστηρίου υφαντικής δίνει έμφαση στη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία και στην πολύτιμη παραδοσιακή τέχνη, της αρχαιοτέρας πασών χειροτεχνίας. Σκοπός της λειτουργίας του εργαστηρίου αυτού είναι όχι μόνον η διατήρηση των παραδοσιακών τεχνών που σήμερα τείνουν να εξαφανιστούν, αλλά να ξαναμπεί η ξεχασμένη αυτή τέχνη στην καθημερινότητά μας. Να κινητοποιήσει τις γυναίκες να ξανακαθήσουν στους δέκα ξαναστημένους αργαλειούς του εργαστηρίου μας, προσφέροντας τη χαρά της δημιουργίας με μια καινοτόμα πρόταση εκπαιδευτικής κατάρτισης. Ίσως ακόμη και επαγγελματική διέξοδο σε μία εξαιρετικά κρίσιμη εποχή, όπως η σημερινή. Διδάσκουσα –εκπαιδεύτρια: Kερασία Καρκαλά.
2. Εργαστήριο κεντήματος: Μαζί με την τέχνη του αργαλειού, έχει προστεθεί και το πολύ ενδιαφέρον εργαστήριο του κεντήματος «ο δαντελένιος διάκοσμος». Στο εργαστήριο αυτό διδάσκονται οι παραδοσιακές τεχνικές χειρός του λασέ και του μακραμέ, με σχέδια από την αστική και παραδοσιακή μας παράδοση. Οι κεντήστρες από περιοδικά εποχής και πλούσιο αρχείο κεντημάτων ξεσηκώνουν τα σχέδιά τους με θέματα που ποικίλλουν. Κάποια σχέδια αποτελούν δάνεια από τον φυτικό και τον ζωικό κόσμο. Άλλα έχουν ανθρώπινες μορφές σε διάφορες στάσεις. Άλλα εργόχειρα πρωτοτυπούν είτε παρουσιάζοντας σχέδια art deco ή ακόμα και συνδυασμούς τεχνικών δημιουργώντας έργα ασυνήθιστης ομορφιάς, που στολίζουν τους εσωτερικούς χώρους του σπιτιού με μια νότα ρομαντισμού και καλαισθησίας.
3-4. Εργαστήρια κοπτικής- ραπτικής και πλεκτικής: τα εργαστήρια σχεδιασμού -ραψίματος στον τομέα του ενδύματος και των αξεσουάρ καθώς και της πλεκτικής σε μοντέρνες εφαρμογές που επαναλειτουργούν από πέρυσι στο Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου έχουν μακραίωνη ιστορία, αφού η λειτουργία τους είχε εδραιωθεί στον Μεσοπόλεμο. Και μπορεί σήμερα το ράβε-ξήλωνε να ακούγεται ελαφρώς αναχρονιστικό, αλλά η εποχή μας αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο. Το βελόνι ραψίματος και οι βελόνες της πλεκτικής είναι στην πρώτη γραμμή της μόδας και τα σεμινάρια κοπτικής, ραπτικής και πλεξίματος κερδίζουν, διεθνώς και στην Ελλάδα, ολοένα και περισσότερο έδαφος. Έτσι ξαναζωντανεύουμε παραδοσιακές ενασχολήσεις που έχουν χρηστική και αισθητική αξία, προσφέροντας ένα αντίδοτο στη δημιουργική απασχόληση του ελεύθερου χρόνου και συμβάλλοντας σημαντικά στην οικιακή οικονομία. Διδάσκουσα –εκπαιδεύτρια στα τμήματα κεντήματος και πλεκτικής: Ράνια Παπακωνσταντίνου.
5. Εργαστήριο κατασκευής κούκλας με λαογραφική αξία. Στόχος του είναι η διδασκαλία κατασκευής κούκλας με σκοπό την ανάδειξη των ελληνικών παραδοσιακών ενδυμασιών. Μια παλιά και αγαπημένη πρακτική του Λυκείου των Ελληνίδων βασισμένη στη γλυπτική, όπου είχε πρωτοδιδάξει η γλύπτρια Ελένη Γεωργαντή, στο πλαίσιο παροχής εργασίας σε άπορες γυναίκες. Η σπάνια αυτή τεχνοτροπία, κατασκευής χειροποίητης κούκλας ξεκινάει από την κατασκευή του κεφαλιού και κατόπιν του σώματος, με εναλλακτικούς τρόπους. Τα υλικά της (χαρτοπολτός, γυψόγαζα, βαμβάκι και κόλλα ή λεπτό πριονίδι ή αναλόγως του ύψους), μέσω της μικρογλυπτικής, δίνουν μορφή και μετατρέπονται σε κούκλες γεμάτες έκφραση, που, στη συνέχεια, ζωγραφίζονται και ντύνονται με πιστά αντίγραφα παραδοσιακών φορεσιών. Διδάσκουσα η εκπαιδευτικός-γλύπτρια και εικαστικός Κατερίνα Σαμαρά με τη συνεργασία της Δ. Αγορά, μοντελίστ-στυλίστ.