Στο πλαίσιο του θεματικού προγράμματος του Athens Photo Festival 2015 με τίτλο REFRAME MEMORY φιλοξενούνται στο metamatic:taf δύο ομαδικές εκθέσεις, οι οποίες εγκαινιάζονται την Πέμπτη 28 Μαίου στις 20.30 και θα διαρκέσουν έως την Κυριακή 21 Ιουνίου 2015.
Εγκαίνια: Πέμπτη 28 Μαΐου, 20:30
Διάρκεια: 28 Μαΐου – 21 Ιουνίου, 2015
Νορμανού 5, Μοναστηράκι
Ώρες Λειτουργίας: Δε-Σα 12:00-21:00, Κυ 12:00-19:00
Eva Tsagaraki
[Sebastian Collett, Ηλίας Γεωργιάδης, Ζωή Ζηπέλα, Λίλα Ζώτου, Vivian Keulards, Αναστασία Μπουγιάκα, Μάνια Ράπτη, Ulrike Schmitz, Ελισάβετ Ταμουρίδου, Εύα Τσαγκαράκη, Άννα Ψαρουδάκη
Επιμέλεια: Ελένη Μουζακίτη, Λάμπρος Παπανικολάτος
Μερικά από τα πιο συναρπαστικά διανοητικά εγχειρήματα του εικοστού αιώνα έχουν να κάνουν με τη μνήμη. Ανάλογο καtι παρεμφερές ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο θεωρητικός προβληματισμός γύρω από την ιστορία. Ειδικά τούτος, ξεφεύγοντας οριστικά από την κατανόηση της ιστορίας ως ρεαλιστικής αναπαράστασης του παρελθόντος αποκαλύπτει ένα πεδίο σύγκλισης με τη μνήμη. Η φωτογραφία, από τις αρχές της ακόμη, κράτησε μια σημαντική θέση στο πεδίο αυτό.
Λειτούργησε δε από τη μια ως καταγραφικός μηχανισμός, υποκατάστατο της μνήμης και από την άλλη ως αναστοχαστικός φακός, αυτοπροσωπογραφία των μηχανισμών που τη διέπουν. Εδώ και αρκετά χρόνια πλέον το βάρος της σχετικής φωτογραφικής παραγωγής γέρνει προς τη δεύτερη αυτή κατεύθυνση. Το ζητούμενο: να ξεφύγουμε από τη στατική εικόνα που παρουσιάζει την ιστορία ως μια σειρά εικόνων που δεν διασταυρώνονται με τη δική μας ζωή και να αναρωτηθούμε που πατάμε και προς τα που κοιτάμε όταν μιλάμε για το παρελθόν.
Η παρούσα έκθεση επιχειρεί να δώσει τις αποχρώσεις ανάμεσα στην ιστορία ως εικόνα και τη μνήμη ως βιωμένο υλικό εικόνων. Έντεκα φωτογράφοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό ξεφυλλίζουν στους τοίχους τις εικόνες τους. Ορισμένοι πλάθουν τις αναμνήσεις τους στήνοντας αυτοβιογραφικές καταγραφές (Collett, Keulards, Γεωργιάδης, Ζηπέλα, Ζώτου, Μπουγιάκα, Ράπτη, Τσαγκαράκη) άλλοι κάνουν δικό τους υλικό πτυχές της ιστορίας των προγόνων τους επισκεπτόμενοι τόπους που έζησαν εκείνοι (Schmitz, Ταμουρίδου). Αλλού σχολιάζεται από τα παρασκήνια η επιτέλεση σκηνών της ιστορίας (Ψαρουδάκη). Αυτές οι εικόνες δεν θέλουν απλώς να δείξουν. Κάνουν πράγματα, πρώτα γι΄αυτούς που ανοίγουν το άλμπουμ κι έπειτα για μας που σκύβουμε πάνω του.
Κ. Ιωαννίδης, ιστορικός της τέχνης
www.photofestival.gr
Romaric Tisserand
Πλαίσια και Προοπτικές
Julia Borissova (RU), Amy Friend (US), Julien Mauve (FR), Diane Meyer (US), David Southwood (ZA), Romaric Tisserand (FR), Ayumi Tanaka (JP), Φωτεινή Χατζημιχαήλ. (Performance) Ελένη Τσαμαδιά
Επιμέλεια: Δημοσθένης Αγραφιώτης, James Simbouras
Στην εποχή του «πεφωτισμένου καταστροφισμού», της απέραντης κρισ(ι)ολογίας, των πολλών διαγνώσεων και της έλλειψης ισχυρών προτάσεων ή προοπτικών (θεωρίας και πράξης), κάθε πρακτική καλλιτεχνική υπόκειται σε σειρά δοκιμασιών, σε σειρά «πλαισιώσεων» προκειμένου να διακριβωθεί η υπόστασή της, η συνεισφορά της, η αντοχή της και η σύμπλεξή της με τις ριζικές ανακατατάξεις στις αρχές του 21ου αιώνα και της 3ης χιλιετίας.
Το κομβικό σημείο αυτής της εκθεσιακής πρότασης συνοψίζεται στο αν η σύγχρονη φωτογραφία – φωτογραφική έχει τη δυναμική και την εμβέλεια μιας σύνθετης αποτύπωσης των «πρώτων κινούντων» του ιστορικού γίγνεσθαι ή θα περιοριστεί στα επιφανειακά παίγνια, σε καταγραφές των επιφαινομένων; Πώς σε τελευταία ανάλυση, η ανάδειξη του «ουσιώδους» και του «θεμελιακού» των ανθρώπινων παθών και δράσεων συμπλέκεται με το «αιώνιο» παιχνίδι της μυθοπλασίας και της ιστορικής προσέγγισης;
Τα προαναφερόμενα ζητήματα επιδέχονται διαφορετικές προσεγγίσεις και κυρίως διαφορετικές απαντήσεις – με την παραγωγή φωτογραφικών έργων, που είναι και εντέλει το τελικό και απόλυτο πεδίο εξακρίβωσης της συνεκτικότητας τους. Τα «κελιά» του εκθεσιακού χώρου του metamatic:taf, ως άμεσα υλικά πλαίσια αποτελούν τη μήτρα του αμοιβαίου ελέγχου μεταξύ ιδεών και έργων, θεσμών και φωτογράφων, του τοπικού και του παγκόσμιου, του ουσιώδους και του ελάσσονος.