Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Στο πλαίσιο της παγκόσμιας ημέρας θεάτρου η θεατρική ομάδα της ΦΕΞ σας προτείνει να παρακολουθήσετε το ντοκιμαντέρ «Ο Ακύλλας Καραζήσης συναντά τον Χόρβατ με πίστη, αγάπη, ελπίδα» που θα προβληθεί στο Ιστορικό & Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης στις 21.15 στη ΖΩΝΗ Β 21.15 προβολών του 19oυ Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που ταξιδεύει στην Ξάνθη. Αναλυτικά το πρόγραμμα όλης της ημέρα στο επισυναπτόμενο αρχείο. Σχετικά με το ντοκιμαντέρ «Ο Ακύλλας Καραζήσης συναντά τον Χόρβατ με πίστη, αγάπη, ελπίδα» Akyllas Karazisis Meets Horváth with Faith, Hope, Charity Ελλάδα | Greece 2016 Έγχρωμο | Color 65′|Αποστολία Παπαϊωάννου- Ηλίας Γιαννακάκης O γερμανοτραφής ηθοποιός και σκηνοθέτης Ακύλλας Καραζήσης, που ζει στην Ελλάδα για πάνω από είκοσι χρόνια, διεισδύει στον κόσμο του Αυστρο-Ούγγρου συγγραφέα Έντεν φον Χόρβατ, μέσα από το έργο του Πίστη, αγάπη, ελπίδα, το οποίο αναφέρεται στην περίοδο του Μεσοπολέμου στην Αυστρία. Οι ομοιότητες με τη σημερινή Ελλάδα είναι εμφανείς. Το ντοκιμαντέρ καταγράφει τη δημιουργική διαδικασία από τις πρώτες πρόβες μέχρι την πρεμιέρα, όπου ξεδιπλώνεται μια διδασκαλία υψηλού επιπέδου, σε μια παράσταση στην οποία το θέατρο και η ζωή συναντιούνται και ενώνονται. Σχετικά με την παγκόσμια ημέρα θεάτρου και το μήνυμα από την Ιζαμπέλλ Ιπέρ Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου και εορτάζεται στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου εκπροσωπεί για τη θεατρική κοινότητα μια ευκαιρία υπενθύμισης της ετερότητας αυτής της καλλιτεχνικής έκφρασης και προώθησης του αντίκτυπου που αυτή έχει στις σύγχρονες κοινωνίες. Το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου τιμά κάθε χρόνο αυτή την παγκόσμια γιορτή, καλώντας μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου για να γράψει το μήνυμα. Το μήνυμα μεταφράζεται σε περισσότερες από 50 γλώσσες, δημοσιοποιείται μέσα από το δίκτυο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και τα Εθνικά του Κέντρα (περισσότερα από 90 Εθνικά Κέντρα και πολλά Συνεργαζόμενα Μέλη) αλλά και θεατρικούς οργανισμούς σε όλο τον κόσμο, διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα Μ.Μ.Ε σε όλο τον κόσμο. Το ΔΙΘ έχει ως στόχο να προωθεί τις εθνικές και διεθνείς δραστηριότητες που διοργανώνονται στο πλαίσιο των εορτασμών για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου.
Φέτος, η Γενική Διευθύντρια της ΟΥΝΕΣΚΟ, Ιρίνα Μπόκοβα, χαιρετίζει με τη σειρά της την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2017.
Μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου 2017 από την Ιζαμπέλ Ιπέρ
Μας βρίσκει εδώ, όπως και κάθε χρόνο την Άνοιξη, το 55ο έτος εορτασμών της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου. Μια μέρα, σημαίνει 24 ώρες, που ξεκινούν πρώτα από το θέατρο Νο και το Bunraku, περνούν από την Όπερα του Πεκίνο και το Kathakali, καθυστερούν κάπου μεταξύ Ελλάδας και Σκανδιναβίας, από τον Αισχύλο έως τον Ίψεν, από τον Σοφοκλή στον Στρίντμπεργκ, μεταξύ Αγγλίας και Ιταλίας, από τη Σάρα Κέιν στον Πιραντέλλο, μα και στη Γαλλία μεταξύ άλλων, εδώ που βρισκόμαστε τώρα, στο Παρίσι, στην πόλη που εξακολουθεί να φιλοξενεί τα περισσότερα θεατρικά σχήματα από το εξωτερικό. Έπειτα, σε αυτές τις 24 ώρες, θα οδηγηθούμε από το Παρίσι στη Ρωσία, από τον Ρακίνα και τον Μολιέρο στον Τσέχωφˑ μπορούμε ακόμη να διασχίσουμε τον Ατλαντικό για να καταλήξουμε σ’ ένα πανεπιστήμιο στην Καλιφόρνια, όπου εκεί οι νέοι άνθρωποι ίσως ανακαλύπτουν εκ νέου το θέατρο. Γιατί το θέατρο πάντοτε αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες του. Είναι η σύμβαση που πρέπει διαρκώς και ακαταπόνητα να καταργείται. Και έτσι παραμένει ζωντανό. Το θέατρο σφύζει από ζωή, αψηφώντας το χώρο και το χρόνοˑ τα πιο σύγχρονα έργα τρέφονται από τα επιτεύγματα των περασμένων αιώνων, τα πιο κλασικά ρεπερτόρια εκσυγχρονίζονται κάθε φορά που ερμηνεύονται ξανά.
Μια Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, προφανώς, δεν είναι μια συνηθισμένη, καθημερινή, μέρα. Είναι η μέρα που αναβιώνει έναν απέραντο χωροχρόνο και για να επικαλεστώ αυτόν το χωροχρόνο θα ήθελα να καλέσω εδώ έναν γάλλο θεατρικό συγγραφέα, τόσο ταλαντούχο όσο και διακριτικό, τον Ζαν Ταρντιέ. Για το χώρο ερωτά ποια είναι η μακρύτερη διαδρομή από το ένα σημείο στο άλλο… Για το χρόνο προτείνει να μετρούμε σε δέκατα δευτερολέπτου το χρόνο που χρειαζόμαστε για να προφέρουμε τη λέξη «αιωνιότητα». Για το χωροχρόνο είπε επίσης: «Πριν κοιμηθείτε εστιάστε την προσοχή σας, νοερά, σε δύο σημεία στο χώρο και υπολογίστε πόσος χρόνος χρειάζεται, στο όνειρο, να πάτε από το ένα σημείο στο άλλο». Στη μνήμη μου έχω κρατήσει τη φράση «στο όνειρο». Φαίνεται ότι ο Ζαν Ταρντιέ και ο Μπομπ Γουίλσον έχουν συναντηθεί. Μπορούμε επίσης να συνοψίσουμε τη σημασία της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου μας, ανακαλώντας στη μνήμη μας τον Σάμουελ Μπέκετ, μέσα από τον οποίο λέει η Γουίνι, με εκείνο το σβέλτο ύφος της: «Ω, τι όμορφη μέρα πρόκειται να ήταν». Καθώς σκεφτόμουνα αυτό το μήνυμα, που είχα την τιμή να προσκληθώ να γράψω, ερχόντουσαν στη μνήμη μου όλα τα όνειρα, από όλες αυτές τις σκηνές. Έτσι, δεν ήρθα εντελώς μόνη σε αυτήν την αίθουσα της ΟΥΝΕΣΚΟˑ όλοι οι χαρακτήρες που ερμήνευσα επάνω στη σκηνή είναι εδώ μαζί μου, οι ρόλοι που φαινομενικά με εγκατέλειπαν όταν όλα τελείωναν, μα που χάραξαν μέσα μου μια υπόγεια ζωή, έτοιμοι να βοηθήσουν ή να καταστρέψουν τους επόμενους ρόλους: Φαίδρα, Αραμίντ, Ορλάντο, Έντα Γκάμπλερ, Μήδεια, Μερτέιγ, Μπλανς Ντιμπουά… Με συνοδεύουν επίσης όλοι οι χαρακτήρες που αγάπησα και χειροκρότησα ως θεατής. Έτσι, ανήκω σε όλο τον κόσμο. Είμαι Ελληνίδα, Αφρικανή, Σύρια, Βενετσιάνα, Ρωσίδα, Βραζιλιάνα, Περσίδα, Ρωμαία, Γιαπωνέζα, Νεοϋορκέζα, γυναίκα από τη Μασσαλία, Φιλιππινέζα, Αργεντινή, Νορβηγίδα, Κορεάτισσα, Γερμανίδα, Αυστριακή, Αγγλίδα, πραγματικά ανήκω σε όλο τον κόσμο. Εκεί, στη σκηνή, βρίσκεται η πραγματική παγκοσμιοποίηση.
Στους εορτασμούς της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου 1964, ο Λόρενς Ολιβιέ ανακοίνωσε ότι μετά από αγώνες που διήρκησαν πάνω από έναν αιώνα, η Αγγλία απέκτησε το Εθνικό της Θέατρο και εξέφρασε αμέσως την επιθυμία του να το διαμορφώσει ως ένα διεθνές θέατρο, τουλάχιστον στο ρεπερτόριό του. Γνώριζε πολύ καλά πως ο Σαίξπηρ ανήκει στον κόσμο.
Με χαρά ανακάλυψα ότι το πρώτο Μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου το εμπιστεύτηκαν στον Ζαν Κοκτώ, μια τέλεια επιλογή, αφού είναι ο συγγραφέας του Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες. Κι εγώ γύρισα τον κόσμο, με διαφορετικό τρόπο, έκανα το γύρο του κόσμου σε 80 θεατρικά έργα ή ταινίες. Περιλαμβάνω εδώ και τις ταινίες γιατί δεν βρίσκω ότι διαφέρουν οι ερμηνείες τους από το θέατρο και εκπλήττομαι κάθε φορά που το λέω, μα είναι αλήθεια, έτσι είναι. Δεν υπάρχει διαφορά.
Καθώς σας μιλώ εδώ δεν είμαι εγώ, δεν είμαι ηθοποιός, είμαι απλά ένας άνθρωπος από τους πολλούς που χρησιμοποιεί το θέατρο για να συνεχίσει να υπάρχει. Είναι, λίγο, καθήκον μας. Και ανάγκη μας: με άλλα λόγια: το θέατρο δεν υπάρχει χάρη σε μας, μάλλον χάρη στο θέατρο υπάρχουμε εμείς. Το θέατρο είναι παντοδύναμο, αντιστέκεται, επιβιώνει από το κάθε τι, πολέμους, λογοκρισία, φτώχια. Αρκεί να πούμε «Το σκηνικό είναι μια γυμνή σκηνή μιας ακαθόριστης εποχής» και να προσθέσουμε έναν ηθοποιό. Ή μία ηθοποιό. Τι θα κάνει αυτός; Τι θα πει αυτή; Θα μιλήσουν; Το κοινό περιμένει, θα αναγνωρίσει, γιατί χωρίς το κοινό δεν υπάρχει θέατρο, ποτέ δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Ένας μόνο θεατής στο κοινό είναι το κοινό. Μα ας μην είναι πολλές οι άδειες καρέκλες! Εκτός στον Ιονέσκο… Στο τέλος λέει η γριούλα: «Ναι, ναι, ας πεθάνουμε ενδόξως… Ας πεθάνουμε για να γίνουμε μύθος… τουλάχιστον θα αποκτήσουμε το δρόμο μας…»
Γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου για 55 χρόνια τώρα. Στα 55 αυτά χρόνια είμαι η όγδοη γυναίκα που καλούμαι να μεταδώσω ένα μήνυμα και τελικά δεν ξέρω αν η λέξη μήνυμα ταιριάζει. Οι προγενέστεροί μου (η πλειοψηφία επιβάλλει το αρσενικό γένος!) μίλησαν για το θέατρο της φαντασίας, της ελευθερίας, της καταγωγής, συζήτησαν το πολυπολιτισμικό θέατρο, το θέατρο της ομορφιάς, το θέατρο που θέτει αναπάντητα ερωτήματα… Το 2013, μόλις πριν τέσσερα χρόνια, ο Ντάριο Φο είπε: «Έτσι, η μόνη λύση στην κρίση βρίσκεται στην ελπίδα ότι θα οργανωθεί ένας μεγάλος διωγμός εναντίον μας και ιδιαίτερα εναντίον των νέων ανθρώπων που επιθυμούν να μάθουν την τέχνη του θεάτρου: μια νέα διασπορά των Commedianti, των δημιουργών του θεάτρου, ο οποίοι αναμφισβήτητα θα αντλήσουν από ένα τέτοιο περιορισμό αφάνταστα οφέλη για μια νέα αναπαράσταση.». Τα αφάνταστα οφέλη μοιάζουν μια πολύ καλή συνταγή, που επάξια θα μπορούσε να περιληφθεί σε κάθε πολιτική ρητορική, δεν συμφωνείτε;… Και αφού βρίσκομαι στο Παρίσι, λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές, εισηγούμαι σε αυτούς που φαίνεται ότι επιθυμούν να μας κυβερνήσουν να προσέξουν αυτά τα αφάνταστα οφέλη του θεάτρου. Όχι όμως κυνήγι μαγισσών!
Το θέατρο για μένα είναι ο άλλος, είναι ο διάλογος, η απουσία του μίσους. Η φιλία μεταξύ των λαών, δεν γνωρίζω πολύ καλά τι θα πει αυτό, μα πιστεύω στην κοινότητα, στη φιλία μεταξύ των θεατών και των ηθοποιών, πιστεύω στην ενότητα όλων αυτών που επανενώνει το θέατρο, τους θεατρικούς συγγραφείς, τους μεταφραστές, τους φωτιστές, τους σχεδιαστές κοστουμιών, τους σκηνογράφους, αυτούς που ερμηνεύουν το θέατρο και αυτούς που το δημιουργούν και αυτούς που το επισκέπτονται. Το θέατρο μας προστατεύει, μας προφυλάσσει… Μου φαίνεται πως μας αγαπά… όσο το αγαπάμε…
Θυμάμαι έναν παλιό σκηνοθέτη, ο οποίος κάθε βράδυ στα παρασκήνια, προτού να ανοίξει η αυλαία, φώναζε με στεντόρεια φωνή: «Τόπο για το Θέατρο!». Και αυτή είναι και η τελευταία μου φράση. Σας ευχαριστώ.
Μετάφραση από τα γαλλικά: Αγγέλα Χριστοφίδου
Να μην ξεχάσω να παρακολουθήσω ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΜηΝΑ
11ο Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής στην Ξάνθη
Εκδηλώσεις εργαστηρίων. www.facebook.com/FEXANTHI
Αναλυτικό πρόγραμμα της ΦΕΞ www.fex.org.gr
Φιλοπρόοδη Ένωση Ξάνθης / πολιτιστικό δίκτυο Ξάνθης
το 19o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
ταξιδεύει στην Ξάνθη
Από το Σάββατο 25 έως και την Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017
[18.00] στο Ιστορικό & Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης
Το Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης & οι παραγωγοί των ταινιών μας δίνουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε ένα μεγάλο μέρος του.
Για όσους από εμάς ήταν δύσκολο να βρεθούμε στη Θεσσαλονίκη, σ’ αυτή την γιορτή των ντοκιμαντέρ, η κινηματογραφική Λέσχη της ΦΕΞ παρουσιάζει 32 ταινίες δίνοντας μας τη δυνατότητα να δούμε όσες περισσότερες μπορεί ο καθένας και ζώντας μέρος αυτής της γιορτής.
To ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ 27 Μαρτίου 2017
· ΖΩΝΗ Α 18.00 – 21.00
· WALL DEMOCRACY – Βάλια Καρδή – Νεφέλη Κοσκινά (26′)
· Τέσσερις διαστάσεις και μια λάμπα – Θανάσης Νεοφώτιστος (30′)
· X APARTMENTS – Λεωνίδας Κωνσταράκος (56′)
· Κώστας Τσόκλης: Το ΤΙ, Το Πως και το γιατί της Τέχνης – Αντώνης Κιούκας (55′)
ΖΩΝΗ Β 21.15 –
· Ο Ακύλλας Καραζήσης συναντά τον Χόρβατ με Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα- Αποστολία Παπαιωάννου, Ηλίας Γιαννακάκης (65′)
· Συράκος Δανάλης εκδρομή στο φως – Δημήτρης Γκουζιώτης (75′)
· Ο γυάλινος δράκος – Κωνσταντίνα Ουρούμη (10′)
Σχετικά με τις ταινίες
Wall Democracy
Ελλάδα-Γαλλία | 2016 Έγχρωμο | 26′|Βάλια Καρδή & Νεφέλη Κοσκινά
Στην Αθήνα, οι τέχνες του δρόμου και πιο συγκεκριμένα το graffiti, είναι ένα φαινόμενο που δύσκολα περνάει απαρατήρητο μέσα στο αστικό περιβάλλον τα τελευταία χρόνια. Θα μπορούσε άραγε να αντικατοπτρίζει τις εξουθενωτικές επιπτώσεις μιας οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και ανθρωπιστικής κρίσης; Είναι μια πολιτική και επαναστατική δράση ή όχι; Graffiti και street art,νομιμότητα και παρανομία, τέχνη και βανδαλισμός. Αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την Αθήνα και να ζητήσουμε από 14 καλλιτέχνες (writers, street artists και εικαστικούς), να μας απαντήσουν σε όλα αυτά τα ερωτήματα.
Τέσσερις διαστάσεις και μία λάμπα
Four Dimensions and One Lamp
Ελλάδα | Greece 2017 Έγχρωμο | Color 30′|Θανάσης Νεοφώτιστος
Μία λάμπα, μία δημοσιογράφος, μία σπηλιά, μία σοφίτα, ένα μουσείο, ένα λιοντάρι, τρεις μέρες,τέσσερις διαστάσεις, δέκα παιδιά, λίγες νεράιδες, μερικά χιλιόμετρα και εκατό χαρτόνια. Μέσα από την πρόκληση δημιουργίας ενός φωτιστικού σώματος, δυο νέες αρχιτεκτόνισσες μάς παρουσιάζουν την ίδια τη διεργασία της αρχιτεκτονικής δημιουργίας:έμπνευση, σύνθεση, κατασκευή.
X Apartments
Ελλάδα | Greece 2016 Έγχρωμο | color 55′|Λεωνίδας Κωνστανταράκος
Δεκαπέντε διαμερίσματα, δύο διαδρομές σε δύο –ξεχασμένες– γειτονιές της Αθήνας, με δύο θεατές τη φορά. Ένα ντοκιμαντέρ για μια διαμεσική, ομαδική παράσταση-ντοκουμέντο από τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Ακολουθώντας το κοινό και συζητώντας με τους επιμελητές, τους καλλιτέχνες και τους κατοίκους, αναζητούμε τα όρια τέχνης και πραγματικότητας, ιδιωτικού και δημοσίου χώρου, ηδονοβλεψίας και οικειότητας.
Κώστας Τσόκλης: Το τι, το πώς, και το γιατί της τέχνης
Costas Tsoclis: The What, the How and the Why of Art
Ελλάδα-Κύπρος | Greece-Cyprus 2016 Έγχρωμο | Color 55′|Αντώνης Θεοχάρης Κιούκας
Ο Κώστας Τσόκλης μιλάει εκ βαθέων για το Τι, το Πώς, και το Γιατί της Τέχνης, σε μια συζήτηση με τον Θανάση Λάλα, αναδεικνύοντας το νήμα που συνδέει άρρηκτα τη ζωή του με την τέχνη του. Ο Κώστας Τσόκλης, ένας εικαστικός που έχει συμπεριληφθεί, από την εφημερίδα The Times, στα 1000 πρόσωπα που σημάδεψαν τον 20ό αιώνα, μιλάει για τη φιλοσοφία ζωής που παρήγαγε και ταυτόχρονα σημάδεψε το έργο του. Για το έργο του μιλάει ο ιστορικός τέχνης Μπρούνο Κορά.
Ο Ακύλλας Καραζήσης συναντά τον Χόρβατ
με πίστη, αγάπη, ελπίδα
Akyllas Karazisis Meets Horváth with Faith, Hope, Charity
Ελλάδα | Greece 2016 Έγχρωμο | Color 65′|Αποστολία Παπαϊωάννου- Ηλίας Γιαννακάκης
O γερμανοτραφής ηθοποιός και σκηνοθέτης Ακύλλας Καραζήσης, που ζει στην Ελλάδα για πάνω από είκοσι χρόνια, διεισδύει στον κόσμο του Αυστρο-Ούγγρου συγγραφέα Έντεν φον Χόρβατ, μέσα από το έργο του Πίστη, αγάπη, ελπίδα, το οποίο αναφέρεται στην περίοδο του Μεσοπολέμου στην Αυστρία. Οι ομοιότητες με τη σημερινή Ελλάδα είναι εμφανείς. Το ντοκιμαντέρ καταγράφει τη δημιουργική διαδικασία από τις πρώτες πρόβες μέχρι την πρεμιέρα, όπου ξεδιπλώνεται μια διδασκαλία υψηλού επιπέδου, σε μια παράσταση στην οποία το θέατρο και η ζωή συναντιούνται και ενώνονται.
Συράκος Δανάλης – Εκδρομή στο φως
Syrakos Danalis – Journey to the Light
Ελλάδα | Greece 2017 Έγχρωμο-Ασπρόμαυρο | Color-B&W 75′|Δημήτρης Γκουζιώτης′
Ο βετεράνος διευθυντής φωτογραφίας Συράκος Δανάλης (1927-2017) πηγαίνει μαζί μας μια εκδρομή στο φως. Εξιστορεί την ζωή του ως κινηματογραφιστή στα φιλμ των Τάκη Κανελλόπουλου, Πάνου Γλυκοφρύδη, Τώνιας Μαρκετάκη, και άλλων σημαντικών σκηνοθετών. Μας θυμίζει την προσφορά του στο ελληνικό ντοκιμαντέρ και στις σειρές μυθοπλασίας της ΕΡΤ της μεταπολίτευσης. Μας εκπλήσσει με τη δημιουργική συνέχειά του ως εικαστικού καλλιτέχνη, τα τελευταία χρόνια, στο εργαστήρι του στην Αίγινα.
Ο γυάλινος δράκος
The Glass Dragon
Ελλάδα | Greece 2017 Έγχρωμο | Color 10′|Κωνσταντίνα Ουρούμη
Η έφηβη Γεωργία κέρδισε τον αγώνα με τον καρκίνο και αφηγείται την εμπειρία της. Μας αποκαλύπτει την ψυχική δοκιμασία που περνάνε παιδιά σαν κι αυτήν, στέλνοντας συγχρόνως ένα μήνυμα αισιοδοξίας: μετά την καταιγίδα εμφανίζεται το ουράνιο τόξο.
Σχετικά με το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης πραγματοποιείται κάθε Μάρτιο στη Θεσσαλονίκη από το 1999. H γιορτή, της ανήσυχης, σε διαρκή αναμόρφωση και εγρήγορση, τέχνης του ντοκιμαντέρ, παρουσιάζει τις εικόνες εκείνες της κοινωνικής, ιστορικής, πολιτικής και, πάνω από όλα, ανθρώπινης πραγματικότητας του νέου αιώνα, που λειτουργούν ως εφαλτήριο για περιπετειώδεις κινηματογραφικές περιπλανήσεις.
Η κινηματογραφική Λέσχη της ΦΕΞ πιστή στο ραντεβού φιλοξενεί και φέτος ταινίες Ελλήνων δημιουργών.
Πληροφορίες : Κινηματογραφική Λέσχη της ΦΕΞ Ξάνθης – τηλ. 25410 25421
Κινηματογραφική Λέσχη & Εργαστήρι κινηματογράφου
Από τις παλαιότερες στην Ελλάδα,(1971) με πλούσιο πρόγραμμα σε κινηματογραφικά αφιερώματα. Οι συνεργασίες της με άλλα φεστιβάλ και λέσχες φέρνουν νέους δημιουργούς στην πόλη και δίνουν το βήμα σε νέους κινηματογραφιστές. Ακόμη συμμετέχει σε παραγωγές που γίνονται στην Ξάνθη και οργανώνει μαθήματα, σεμινάρια και παραγωγές.
Η κινηματογραφική Λέσχη της ΦΕΞ συνεργάζεται με φορείς και Φεστιβάλ και παρουσιάζει στην Ξάνθη: Φεστιβάλ Γερμανόφωνου κινηματογράφου / Anim fest στην Ξάνθη / Φεστιβάλ Ισπανόφωνου κινηματογράφου / Φεστιβάλ Αμερικανικού κινηματογράφου/ Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης / Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης / Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας
* Προβάλει περισσότερες από 100 ταινίες (100 περίπου μέρες προβολών) στο νομό.
Φιλοπρόοδη Ένωση Ξάνθης / πολιτιστικό δίκτυο Ξάνθης
ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ & ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ Αντίκα 7, 67132 Ξάνθη
Τηλ.:25410 25421 – 6937120986 fexanthis@gmail.com fexorg@otenet.gr www.fex.org.gr
ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ & ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ Αντίκα 7, 67132 Ξάνθη
Τηλ.:25410 25421 – 6937120986 fexanthis@gmail.com fexorg@otenet.gr www.fex.org.gr
