Αν και ο Γκάρι Όλντμαν δε μίλησε μόνο για τον Μελ Γκίμπσον και τον Άλεκ Μπάλντουιν στη συνέντευξή του στο Playboy – μίλησε π.χ. για τα όνειρά του να συνεργαστεί με τον Πολ Τόμας Άντερσον ή για το πόσο του άρεσε το «True Detective» – αλλά όπως συμβαίνει συνήθως, όλοι στεκόμαστε στις πιο «ηχηρές» δηλώσεις που κάνουν το γύρο του διεθνούς Τύπου, κάποιες φορές αναμεταδίδονται αποσπασματικά κι έξω από τα συμφραζόμενά τους, ενώ, σε κάθε περίπτωση, δεν είναι παρά απαντήσεις σε προκαθορισμένες, διατυπωμένες ερωτήσεις.
Ήταν σαφές ότι ο Βρετανός πρωταγωνιστής ήθελε να καταδικάσει την υποκρισία και την ψεύτικη πολιτική ορθότητα που μένει στα λόγια και που συγκαλύπτει συμπεριφορές εξίσου βίαιες, ρατσιστικές ή ανάρμοστες με εκείνες τις οποίες η κοινωνία δημόσια απορρίπτει.
Όμως, ο επιθετικός τρόπος με τον οποίο εκφράστηκε και η τροπή που πήρε η συζήτηση δε βοήθησαν την εικόνα του και εν μέρει αλλοίωναν το μήνυμά του, ενώ κι ο συσχετισμός των επιχειρημάτων του με τα «κακά παιδιά» του Χόλιγουντ δεν ήταν και ο πιο εύστοχος.
Και γι’ αυτό κι ο ίδιος αισθάνθηκε την ανάγκη να απολογηθεί, αρχικά τουλάχιστον προς τη μη κυβερνητική οργάνωση ADL, που δίνει μάχη κατά της δυσφήμισης των Εβραίων. Ακολουθεί αυτούσια η επιστολή του σε μετάφραση:
«Αγαπητοί κύριοι της ADL,
Λυπάμαι πολύ που τα πρόσφατα σχόλιά μου στη συνέντευξη που παραχώρησα στο Playboy ήταν προσβλητικά για πολλούς Εβραίους. Διαβάζοντας στη συνέχεια τα σχόλιά μου τυπωμένα συνειδητοποιώ πόσο τους λείπει η ευαισθησία πώς στ’ αλήθεια μπορεί να συνεισφέρουν στη συντήρηση ενός λανθασμένου στερεότυπου. Οτιδήποτε μπορεί να συνδράμει σε αυτό είναι απαράδεκτο, συμπεριλαμβανομένων και των δικών μου λόγων επάνω στο θέμα. Αν, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, μου είχε ζητηθεί να αναπτύξω περισσότερο τη σκέψη μου επάνω σε όλα αυτά, θα είχα σημειώσει ότι μόλις ολοκλήρωσα την ανάγνωση του υπέροχου βιβλίου του Νιλ Γκέιμπλερ για τους Εβραίους στο Χόλιγουντ, «An Empire of Their Own: How the Jews invented Hollywood». Είναι γεγονός ότι όλη η βιομηχανία και η δική μου καριέρα ειδικότερα οφείλουν ένα τεράστιο χρέος σε αυτήν την εβραϊκή συνεισφορά.
Ελπίζω ότι θα καταλάβετε πόσο από καρδιάς κι αυθεντική είναι αυτή η συγγνώμη, ενώ θα ήθελα να τονίσω ότι τρέφω απεριόριστη συμπάθεια προς τον εβραϊκό λαό εν γένει και ειδικότερα προς τους ανθρώπους που είναι μέσα στη ζωή μου. Οι Εβραίοι, διωγμένοι μέσα στους αιώνες, ήταν οι πρώτοι που άκουσαν τη φωνή του Θεού και είναι ο εκλεκτός λαό.
Θα ήθελα να τελειώσω λέγοντας «Shalom Aleichem» (χαιρετισμός που στα εβραϊκά σημαίνει πορευτείτε εν ειρήνη) – αλλά υπό τις παρούσες συνθήκες ίσως σήμερα να μην έχω το δικαίωμα, οπότε εύχομαι απλώς ειρήνη σε όλους σας- Γκάρι Όλντμαν».
Στη συνέχεια, ο Όλντμαν αισθάνθηκε την ανάγκη να απολογηθεί εκ νέου και στην εμφάνισή του στο σόου του Τζίμι Κίμελ, όπου διατύπωσε δημόσια τη συγγνώμη του για τα σχόλια που έκανε στη συνέντευξη.
Ακολουθεί η είδηση για την τολμηρή συνέντευξη του Γκάρι Όλντμαν στο περιοδικό Playboy
«To Χόλιγουντ πρέπει να ξεπεράσει τα αντισημιτικά σχόλια του Μελ Γκίμπσον από το 2006, καθώς όλοι στις ιδιωτικές στιγμές τους έχουν κάνει αντίστοιχα σχόλια», ισχυρίστηκε ο Γκάρι Όλντμαν σε συνέντευξη – ποταμό στο Playboy, όπου επιτέθηκε στην υποκρισία του Χόλιγουντ και στην ψεύτικη εμμονή του με την πολιτική ορθότητα.
«Ο κόσμος πρέπει να δέχεται και κανένα γα…μένο αστείο» είπε ο αγαπημένος Βρετανός πρωταγωνιστής.
«Δε γνωρίζω συγκεκριμένα για τον Μελ. Είχε μεθύσει και είπε μερικά πράγματα, που όμως όλοι έχουμε πει κατά καιρούς.
Είμαστε όλοι γα…μένοι υποκριτές. Αυτή είναι η γνώμη μου.
Οι αστυνομικοί που τον συνέλαβαν δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ τις εκφράσεις “αράπη” και “παλιοεβραίε” δηλαδή. Προσπαθώ να πω τα πράγματα με το όνομά τους. Αυτή η υποκρισία είναι που με τρελαίνει».
Αφού υποστήριξε τον Άλεκ Μπάλντουιν «γιατί αποκάλεσε κάποιον “αδελφή” στο δρόμο όταν οι παπαράτσι τον ακολουθούσαν από τη στιγμή που έβγαινε από το σπίτι του και δεν τον άφηναν σε ησυχία», ο Όλντμαν συνέχισε να αναλύει την αντισημιτική συμπεριφορά του Γκίμπσον:
«Ο Μελ είναι σε μια πόλη και σ’ ένα χώρο που διοικείται από Εβραίους και ήταν λάθος αυτό που είπε γιατί ουσιαστικά ήταν σα να δάγκωνε το χέρι που υποθέτω ότι τον τάιζε – δε χρειάζεται να τον ταΐζει πια γιατί έχει βγάλει αρκετό χρήμα.
Τον αντιμετωπίζουν πλέον σαν τον απόβλητο, τον λεπρό. Αλλά δεν υπάρχει δηλαδή κάπου ένας Εβραίος που στο γραφείο του έχει πει εκνευρισμένος “γα…μένε γερμαναρά” ή κάτι τέτοιο;
Όλοι κρυβόμαστε και προσπαθούμε να προβάλλουμε το πολιτικώς ορθό. Αυτό είναι που μου τη δίνει. Είναι απλώς η υποκρισία μας που μας κάνει όλους να βγαίνουμε και να φωνάζουμε “μα δεν είναι σοκαριστικό αυτό;”»
Θυμίζουμε ότι ο γνωστός για τις μη πολιτικώς ορθές συμπεριφορές του, Μελ Γκίμπσον είχε προκαλέσει την οργή της εβραϊκής κοινότητας όταν συνελήφθη να οδηγεί μεθυσμένος στο Μαλιμπού οκτώ χρόνια πριν και άρχισε να βρίζει τον εβραϊκής καταγωγής αστυνομικό και να φωνάζει ότι «οι Εβραίοι είναι υπεύθυνοι για όλους τους πολέμους στον πλανήτη».
Αργότερα φυσικά o Γκίμπσον απολογήθηκε αποδίδοντας αυτά τα λόγια σε «μια στιγμή μέθης και παράνοιας», αλλά στην πορεία έδωσε πολλές αφορμές για περαιτέρω σχόλια που ξεκινούσαν από την αναπαράσταση των Εβραίων στα «Πάθη» του, αλλά και από κατά καιρούς δηλώσεις του που ερμηνεύονταν ακόμα και ως άρνηση του Ολοκαυτώματος.
«Η πολιτική ορθότητα είναι μεγάλη μα…κία. Εδώ πριν από λίγους μήνες, όσοι δεν ψήφισαν το “12 Χρόνια Σκλάβος” στα Όσκαρ θα χαρακτηρίζονταν αυτομάτως ρατσιστές! Για ποια δημοκρατία μιλάμε;» συνεχίζει ο Βρετανός.
Ο Όλντμαν προέβλεψε με επιτυχία ότι η τροπή που πήρε η συνέντευξη θα ξεπερνούσε τις σελίδες του Playboy και πράγματι σήμερα οι δηλώσεις του βρίσκονται παντού στο διεθνή Τύπο.
«Αυτή η συνέντευξη δεν πήγε και πολύ καλά – φαίνομαι να υπερασπίζομαι όλους τους λάθος ανθρώπους. Πρέπει να κόψεις τουλάχιστον τα μισά από όσα είπα, γιατί αλλιώς θα με κάνεις να μοιάζω με κανέναν ακραίο, φανατικό τύπο».
Σε άλλα σημεία της ίδιας συνέντευξης ο Όλντμαν, που επιστρέφει στην οθόνη με τον επόμενο «Πλανήτη των Πιθήκων» σχολιάζει την παρακμή της κοινωνίας που καθρεφτίζεται στην πληθώρα ριάλιτι σόου στην τηλεόραση και στα φαινόμενα του τύπου «να βλέπουμε κάποιον βλάκα που δεν μπορεί ούτε να τραγουδήσει, ούτε να γράψει, ή μια που κουνάει τον κ… της και χορεύει προκλητικά μπροστά από 11χρονα».
«Ο κόσμος έχει πάει κατά διαόλου. Πολιτισμικά, πολιτικά, όπου κι αν κοιτάξεις. Κοιτάζω τον κόσμο, την ηγεσία μας, κάθε πτυχή του πολιτισμού μας και αναρωτιέμαι τι θα έκανε την κατάσταση καλύτερη. Δεν έχω ιδέα. Κάθε βράδυ αρκεί να γυρίσεις το κανάλι στο δελτίο ειδήσεων ή να διαβάσεις την εφημερίδα. Μπες στο ίντερνετ. Ο κόσμος μας έχει πάει κατά διαόλου».
Όχι πολύ αισιόδοξος ο αγαπημένος πρωταγωνιστής και αρκετά τολμηρός για να μιλήσει έξω από τα δόντια για την υποκρισία που κυριαρχεί, ειδικά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Και είναι αλήθεια ότι παρά τα τους αναγκαίους σε κάθε περίπτωση κανόνες ευπρέπειας, αυτή ακριβώς η πολιτική ορθότητα είναι που έχει καλύψει και συγκαλύψει αυθεντικά ρατσιστικές, αντιδημοκρατικές ή φανατικές πράξεις και εκφάνσεις βίας και αυταρχισμού σε όλον τον κόσμο.<http://www.e-go.gr/
Διαβάστε περισσότερα άρθρα στο <http://
follow στο Twitter<http://twitter.com/
γίνε φίλος μας στο Facebook<http://www.facebook.com/cinemag.gr>
