ΙΤΑΛΙΚΟ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΑΘΗΝΩΝ, ΠΑΤΗΣΙΩΝ 47
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ
Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015, ώρα 19:00
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ:
BANDITI A ORGOSOLO
(Οι ληστές του Οργκόζολο)
του Βιτόριο Ντε Σέτα
Με τους: Michele Cossu, Peppeddu Cuccu, Vittorina Pisano. Ιταλία, 1961. Ασπρόμαυρη, 98΄.
Διάλογοι: ιταλικά με αγγλικούς υπότιτλους
Είσοδος ελεύθερη
Ο Μικέλε, ένας βοσκός στο Οργκόζολο της Σαρδηνίας, που ζει απομονωμένος με το κοπάδι του, κατηγορείται άδικα για τη δολοφονία ενός καραμπινιέρου. Παρ’ όλο που είναι αθώος, δεν παραδίδεται στην αστυνομία, γιατί ξέρει ότι δεν θα γίνει πιστευτός και θα πάει φυλακή. Αποφασίζει αμέσως μόλις μαθαίνει ότι τον αναζητούν, να κρυφτεί στα άγρια βουνά της περιοχής του, παίρνοντας μαζί το κοπάδι με τα πρόβατά του και τον μικρό του αδερφό που τον βοηθάει. Η φυγή του θεωρείται απόδειξη ενοχής από τις Αρχές, οι οποίες στέλνουν αποσπάσματα να τον κυνηγήσουν και να τον συλλάβουν. Αρχίζει μια περιπλάνηση σε δύσβατα, ξερά και απόκρημνα ορεινά τοπία, στη διάρκεια της οποίας, λόγω έλλειψης νερού και τροφής, ο Μικέλε χάνει όλα του τα πρόβατα, τα οποία δεν έχει καν ξεπληρώσει και είναι το μόνο του περιουσιακό στοιχείο. Στο τέλος, απεγνωσμένος και σε απόλυτο αδιέξοδο, κλέβει το κοπάδι κάποιου άλλου και γίνεται αυτό που δεν είναι και για το οποίο κατηγορείται: ληστής στο Οργκόζολο.
Από τους καλύτερους ντοκιμαντερίστες στην ιστορία του ιταλικού σινεμά, ο σικελός Βιτόριο ντε Σέτα, μ’ αυτή την απόλυτα προσωπική ταινία (παραγωγή-σκηνοθεσία-σενάριο-μοντάζ-φωτογραφία), περνά στο χώρο της μυθοπλασίας κερδίζοντας το βραβείο για την καλύτερη πρώτη ταινία στο Φεστιβάλ Βενετίας και το Nastro d’ Argento για την καλύτερη φωτογραφία.
Πηγή: www.cinephilia.gr
Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015, ώρα 19:00
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ:
UMBERTO D
(Ότι μου αρνήθηκαν οι άνθρωποι)
1953 Ιταλία. Είδος Δράμα
Σκηνοθεσία Βιτόριο Ντε Σίκα (1901-1974). Σενάριο Τσέζαρε Ζαβατίνι
Παίζουν: Κάρλο Μπατίστι, Μαρία-Πία Κασίλιο, Λίνα Τζενάρι
Διάλογοι: ιταλικά με αγγλικούς υπότιτλους
Είσοδος ελεύθερη
Ο πρώην δημόσιος υπάλληλος Ουμπέρτο Ντομένικο Φεράρι είναι ένας καλοσυνάτος ηλικιωμένος συνταξιούχος που σε όλη του ζωή υπήρξε συνεπής και αξιοπρεπής αλλά τώρα πιά είναι πάμπτωχος χωρίς οικογένεια με μοναδική του παρέα το μικρό πανέξυπνο σκυλάκι του, τον Φλάικ. Νοικιάζει ένα μικρό, άθλιο και πανάκριβο δωματιάκι στο σπίτι μιας στρίγκλας που θέλει να τον πετάξει στο δρόμο. Έχει χρέη, πουλάει λίγα-λίγα τα φτωχικά του υπάρχοντα, δεν έχει σε ποιόν να απευθυνθεί και ζει μια μίζερη στενάχωρη ζωή που η μόνη προοπτική που του δίνει (δεδομένης και της ηλικίας του) είναι ο θάνατος. Ένα από τα κλασικά δείγματα του Ιταλικού νεορεαλισμού, με ερασιτέχνες ηθοποιούς (ο πρωταγωνιστής είναι καθηγητής φιλόλογος) που περιγράφει την δύσκολη ζωή στη μεταπολεμική Ιταλία που βγήκε από τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο, ηττημένη και κατεστραμένη, χωρίς καμμία μέριμνα για τους ανήμπορους Ιταλούς. Η σκηνοθεσία αναδεικνύει με σπαρακτική απλότητα τον πόνο, την απελπισία, τη μοναξιά, τη μελαγχολία, αλλά και την δύναμη της ζωής που βρίσκει τρόπους να θριαμβεύσει.
Πηγή: cinearforaddicted.blogspot.gr
Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών
Πατησίων 47 – 10433 – Aθήνα
Tηλ: +30 210 5242646, fax: +30 210 5242714
www.iicatene.esteri.it
www.facebook.com/IICAtene – www.twitter.com/IICAtene
