Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών

Ελλάδα-Ιταλία .
Διάλογοι μεταξύ δύο πολιτισμών
ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΩΓΡΑΦΟΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ –
ΙΤΑΛΟΙ ΖΩΓΡΑΦΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (16^ος -19^ος αι.)
Auditorium Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών, Πατησίων 47
Κύκλος συναντήσεων σε συνδιοργάνωση με το Κέντρο Μελετών Ιονίου
Στα ελληνικά με μετάφραση στα ιταλικά
Στόχος αυτής της σειράς των επιστημονικών διαλέξεων που θα πραγματοποιηθούν στο Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών είναι να παρουσιαστεί στο ευρύ κοινό η καλλιτεχνική δραστηριότητα και να αναλυθεί το έργο Ελλήνων ζωγράφων που δραστηριοποιήθηκαν σε διάφορες πόλεις της Ιταλίας από τον 16ο έως τον 19ο αιώνα άλλοι μένοντας πιστοί στη βυζαντινότροπη τεχνοτροπία άλλοι εντασσόμενοι στις τοπικές εικαστικές σχολές και ρεύματα ακολουθώντας τις καλλιτεχνικές τάσεις της εποχής, καθώς και Ιταλών ζωγράφων που άσκησαν την τέχνη τους στην Ελλάδα, ιδιαίτερα κατά τον 18ο και τον 19ο αιώνα, δημιουργώντας εργαστήρια και κύκλους μαθητών. Η Βενετία, η Ρώμη, η Νεάπολη και άλλες ιταλικές πόλεις φιλοξένησαν τη γόνιμη εικαστική δραστηριότητα σπουδαίων Ελλήνων καλλιτεχνών, όπως ο Δαμασκηνός, ο Κλόντζας, ο Πουλάκης, ο Θεοτοκόπουλος, ο Βασιλάκης (Αλιένσε), ο Κορένσιος και πολλοί άλλοι. Αντίστροφα, ζωγράφοι της Κέρκυρας, της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου διαμόρφωσαν την τέχνης τους σε εργαστήρια σημαντικών Ιταλών ζωγράφων στην Ιταλία ή στα ελληνικά νησιά συμβάλλοντας στη δημιουργία τηης Επτανησιακής Σχολής ζωγραφικής, ενώ αργότερα έδρασαν στην Αθήνα οι Ιταλοί ζωγράφοι Ραφαήλ Τσεκόλι, Βικέντιος και Στέφανος Λάντζα. Στη σειρά των διαλέξεων που οργανώνεται από το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών σε συνεργασία με το Κέντρο Μελετών Ιονίου, έχουν κληθεί να ομιλήσουν ειδικοί επιστήμονες, καθηγητές Πανεπιστημίων και ιστορικοί της τέχνης, που θα αναφερθούν στη δραστηριότητα και θα αναλύσουν το έργο επιλεγμένων Ελλήνων και Ιταλών εικαστικών δημιουργών.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:
Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013 / 19.00
Μαρία Κωνσταντουδάκη-Κιτρομηλίδου
Καθηγήτρια Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Διευθύντρια του Μουσείου Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Έλληνες ζωγράφοι στη βενετική λιμνοθάλασσα τον 16ο αιώνα
Στις αξιόλογες προσωπικότητες της ελληνικής διασποράς στη Βενετία τον 16ο αιώνα περιλαμβάνονται σημαντικοί καλλιτέχνες, όπως ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος και ο Μιχαήλ Δαμασκηνός, αλλά και λιγότερο γνωστοί ζωγράφοι, οι περισσότεροι Κρητικοί. Εκπαιδευμένοι στη βυζαντινή παράδοση, επηρεάζονται ωστόσο δημιουργικά από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, όπου δέσποζαν μεγάλα ονόματα της βενετικής ζωγραφικής, με αποτέλεσμα την εξέλιξη της τέχνης τους.
Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013 / 19.00
Παναγιώτης Ιωάννου
Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης της Ευρωπαϊκής Δύσης, Πανεπιστήμιο Κρήτης – Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών
Έλληνες ζωγράφοι στις ιταλικές αυλές
Στο πλαίσιο της ποικίλης δράσης ελληνικής καταγωγής καλλιτεχνών στην ιταλική χερσόνησο, εξετάζονται ορισμένες περιπτώσεις καλλιτεχνών που δούλεψαν για λογαριασμό διαφόρων ηγεμόνων. Επί παραδείγματι: οι Πέτρος Κοντόπουλος, Αλέξανδρος Cesati και Ιωάννης Αγιομαύρας στην παπική αυλή, ο Βελισσάριος Κορένσιος στην αυλή των ισπανών αντιβασιλέων της Νεάπολης και άλλοι.
Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013 / 19.00
Νίκος Γ. Μοσχονάς
Ιστορικός και κριτικός τέχνης, ομοτ. Διευθυντής Ερευνών, ΕΙΕ
Οι ιστορικές συνθέσεις του Αντώνιου Βασιλάκη-Αλιένσε στη Βενετία
Ο ελληνικής καταγωγής ζωγράφος Αντώνιος Βασιλάκης, γνωστός ως L’Aliense (1556-1629), που έδρασε στη Βενετία και σε άλλες ιταλικές πόλεις, συνέθεσε αξιόλογα έργα με θρησκευτικό, ιστορικό, πολιτικό ή αλληγορικό περιεχόμενο. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ιστορικές συνθέσεις που εκτέλεσε στο Δουκικό Μέγαρο της Βενετίας με κρατική ανάθεση.
Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013 / 19.00
Δημήτριος Τριανταφυλλόπουλος
Oμοτ. Καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας, Πανεπιστήμιο Κύπρου
Αντιγράφοντας ένα βενετό στην Κέρκυρα: ο Πάολο Βερονέζε στον Άγιο Σπυρίδωνα
Τα γεγονότα είναι γνωστά: στα 1727 ο Μανιάτης ζωγράφος Παναγιώτης Δοξαράς, αξιωματικός και ιππότης της Γαληνοτάτης, εκτελεί στην οροφή (ουρανία, soffitto) του προσκυνηματικού ναού του Αγίου Σπυρίδωνος στην Κέρκυρα σειρά ελαιογραφιών με θέμα τον βίο του Κυπρίου αγίου. Στο ύφος μιμείται τον βενετικό μανιερισμό και ιδιαίτερα εκείνον του Paolo Veronese (ή Paolo Caliari, 1528-1588), αντιγράφοντας μάλιστα ενίοτε συγκεκριμένες λεπτομέρειες. Το γεγονός είχε εξαιρετική σημασία τόσο για τη μεταβυζαντινή όσο και για τη νεοελληνική τέχνη, αφού εγκαινίασε τη λεγόμενη Επτανησιακή Σχολή ζωγραφικής και είναι σημαδιακό από πολλές πλευρές – καλλιτεχνική/αισθητική, θρησκευτική/ εκκλησιαστική, πολιτισμική. Μερικές πλευρές αυτού του πολύσημου, πολυσυζητημένου φαινομένου θα επιχειρήσουμε να δούμε στην ανακοίνωσή μας.
Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013 / 19.00
Ευγενία Δρακοπούλου
Ιστορικός τέχνης, Διευθύντρια έρευνας, Ινστιτούτο Ιστορικών Eρευνών, ΕΙΕ
Έλληνες ζωγράφοι θρησκευτικής τέχνης στην Ιταλία του 18ου και 19ου αιώνα
Η ομιλία εστιάζει στη δραστηριότητα των ζωγράφων, που διακόσμησαν ορθόδοξους ναούς, σε μεγάλες πόλεις της Ιταλίας, αλλά και σε μικρότερα κέντρα, κυρίως στο νότο της χώρας. Ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί στις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες, που ευνόησαν αυτήν την καλλιτεχνική δραστηριότητα, στην προέλευση των ζωγράφων και στην τεχνοτροπία που προτίμησαν για τις τοιχογραφίες και τις φορητές εικόνες.
Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013 / 19.00
Δημήτριος Παυλόπουλος
Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ιταλοί ζωγράφοι στην Ελλάδα του 19ου αιώνα
Οι Ιταλοί ζωγράφοι του 19ου αιώνα στην Ελλάδα διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: η πρώτη, πολυαριθμότερη, περιλαμβάνει τοπιογράφους αρχαίων μνημείων/ερειπίων στο κλίμα του ευρωπαϊκού περιηγητισμού, ενώ η δεύτερη, σαφώς ολιγαριθμότερη, ρεαλιστές προσωπογράφους διακοσμητικών έργων.
Τετάρτη 29 Iανουαρίου 2014 / 19.00
Ιωάννης Ρηγόπουλος
Ιστορικός τέχνης
Η μετάφραση του βιβλίου του Adamo Chiusole, De’precetti della Pittura, Vicenza 1781, από τον Νικόλαο Βισκόντη στη Ζάκυνθο το 1820. Σχόλια στις  παρατηρήσεις του μεταφραστή
Ο Νικόλαος Βισκόντης μεταφράζει το 1820 το βιβλίο του Adamo Chiusole, De’ precetti della pittura libri IV in versi, που εκδόθηκε στη Βιτσέντσα το 1781 και προσθέτει παρατηρήσεις στο ιταλικό εγχειρίδιο. Αυτές τις παρατηρήσεις σχολιάζει ο ομιλητής.
Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014 / 19.00
Αθηνά Σχινά
Ιστορικός και κριτικός τέχνης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ελένη Μπούκουρη-Αλταμούρα (1821-1900) ∙ Η πρώτη ελληνίδα ζωγράφος στη μετεπαναστατική περίοδο
Ελένη Μπουκούρη – Αλταμούρα: η περιπετειώδης ζωή και το έργο μιας από τις πρώτες ελληνίδες ζωγράφους, μετά την Απελευθέρωση, η οποία σπούδασε στην Ιταλία, συνδέθηκε με τα εκεί επανασταστικά κινήματα των μέσων του 19ου αιώνα, εξέφρασε (συμβολικά και αλληγορικά) το πνεύμα της εποχής που βίωσε και παρ’ ότι διασώθηκαν ελάχιστα σχέδια και πίνακές της, θεωρείται εντούτοις εμβληματική φυσιογνωμία για τις αρχές της Νεώτερης Ελληνικής Τέχνης.

ΟΙ ΠΕΜΠΤΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Επιμέλεια: Riccardo Vaglini
Auditorium Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών, Πατησίων 47 (έναντι Πολυτεχνείου) 
Τέσσερις μηνιαίες συναντήσεις με παρουσιάσεις, βίντεο, σχολιασμένες ακροάσεις και ζωντανές εκτελέσεις με την επιμέλεια του Riccardo Vaglini.
Δεν είναι αληθές ότι όλη η σύγχρονη μουσική στο σύνολό της είναι δυσνόητη και βαρετή. Ήρθε αντιθέτως η στιγμή να ειπωθεί ότι δυσνόητη και βαρετή είναι μόνο εκείνη η μουσική που, πέραν του να είναι νέα, είναι άσχημη. Και ότι, όπως και στην μαγειρική τέχνη, τη μόδα και το ντιζάιν, έτσι και στο χώρο του πενταγράμμου, η Ιταλία κατόρθωσε να διατηρήσει μια εξέχουσα θέση.
Με οδηγό τον Riccardo Vaglini, που θα μας συντροφέψει στο κατ’ επίφαση μόνο άναρχο, πολυσχιδές μουσικό τοπίο των νέων ήχων και νέων ακουσμάτων, θα μπορέσουμε να γνωρίσουμε πρόσωπα, κώδικες και έργα θεμελιώδη για τον πολιτισμικό μας εμπλουτισμό.
Είσοδος ελεύθερη
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ
Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013, ώρα 19.00
1. Η απελευθέρωση της μουσικής από τη μουσική: η ψευδαίσθηση της τεχνολογίας
Luciano Berio, Thema (Omaggio a Joyce), 1958. Ηλεκτρονική μουσική, 7’
Andrea Nicoli, Νi anverso ni reverso, 1999. Κριτική ακρόαση, 10’ Mattia Νuovo, Ressa parlante, 2012, φωνητικά και ηλεκτρονικά, ζωντανή εκτέλεση, 4’ Marco Marinoni, Io so, 2012. Ηλεκτρονική μουσική, 11’ Riccardo Vaglini, Al limite ignoto, 1999. Hλεκτρονική μουσική, 1’
Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013, ώρα 19.00
2. Φωνή, σώμα, πράξη: η μουσική ως εμπειρία
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:
Giancarlo Cardini, Οggetto che cade, 1984-1985. Ζωντανή εκτέλεση, 8’
Sylvano Bussotti, Novelletta, 1973. Βίντεο από τη συναυλία για τον Demetrio Stratos, Μιλάνο, Arena Civica, 14.6.1979, ο Giancarlo Cardini στο πιάνο, 4’
Giuseppe Chiari, Solo per megafono, 1968. Zωντανή εκτέλεση, 3’
Luciano Chessa, Variazioni su un oggetto di scena [1], 2002, πιάνο και κούκλες. Ζωντανή εκτέλεση, 2’Giuseppe Chiari, La mano mangia il foglio, 1967. Ζωντανή εκτέλεση, 3’Fabrizio De Rossi Re, Canto del rauco mendicante, 2001. Ζωντανή εκτέλεση, 5’Paolo Castaldi, Cardini. Solfeggio parlante per voce sola, 1973. Βίντεο από τη συναυλία για τον Demetrio Stratos, Μιλάνο, Arena Civica, 14.6.1979, Giancarlo Cardini τραγούδι, 4’Giuseppe Chiari, Μusica madre, 1972. Zωντανή εκτέλεση, 4’

 Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014, ώρα 19.00
3. Ακουστική δυσαρμονία, εννοιολογική δυσαρμονία: περί μεταμοντέρνας μουσικής
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:
Salvatore Sciarrino, Efebo con radio, 1981. Κριτική ακρόαση (framm.), 6’
Paolo Castaldi, Definizione di Grid, 1969. Ζωντανή εκτέλεση, 2’Bruno Maderna, Criside e Trimalchio e il monumento, από Satyricon, όπερα σε μία πράξη, 1973. Κριτική ακρόαση, 8’Luciano Berio, Wasserklavier, 1965, πιάνο. Zωντανή εκτέλεση, 3’Aldo Clementi, Concerto per violino, 40 strumenti e carillons, 1977. Κριτική ακρόαση (framm.), 5’Paolo Castaldi, Scale, 1970. Zωντανή εκτέλεση, 5’

 Πεμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014, ώρα 19.00
4. Less is more: αισθητική της αφαίρεσης και του αμετάβλητου
Filippo Perocco, Tarlo che rode, 2002. Βίντεο του Luca Camilotto, 2’Franco Battiato, L’Egitto prima delle sabbie, 1978, πιάνο. Ζωντανή εκτέλεση, 14’Massimo Mariani, TV blue, 1994. Από τo βίντεο Duplum, 1996, 7’Riccardo Vaglini, Toccata lentissima, 1992 πιάνο. Ζωντανή εκτέλεση, 8’Yoshifumi Tanaka, Study-Limen, 1999. Hλεκτρονική μουσική, 3’

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013 / 19.00
Auditorium Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών Ελλάδα -Ιταλία .
Διάλογοι μεταξύ δύο πολιτισμών
ΈΛΛΗΝΕΣ ΖΩΓΡΑΦΟΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ –ΙΤΑΛΟΙ ΖΩΓΡΑΦΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (16ΟΣ-19ΟΣ ΑΙ.)
Κύκλος συναντήσεων σε συνδιοργάνωση με το Κέντρο Μελετών Ιονίου
Στα ελληνικά με μετάφραση στα ιταλικά
Ευγενία Δρακοπούλου
Ιστορικός τέχνης, Διευθύντρια έρευνας, Ινστιτούτο Ιστορικών Eρευνών, ΕΙΕ
Έλληνες ζωγράφοι θρησκευτικής τέχνης στην Ιταλία του 18ου και 19ου αιώνα
Η ομιλία εστιάζει στη δραστηριότητα των ζωγράφων, που διακόσμησαν ορθόδοξους ναούς, σε μεγάλες πόλεις της Ιταλίας, αλλά και σε μικρότερα κέντρα, κυρίως στο νότο της χώρας. Ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί στις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες, που ευνόησαν αυτήν την καλλιτεχνική δραστηριότητα, στην προέλευση των ζωγράφων και στην τεχνοτροπία που προτίμησαν για τις τοιχογραφίες και τις φορητές εικόνες.

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013 / 19.00
Auditorium Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών
AΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ:
CORPO CELESTE
Σκηνοθεσία/σενάριο: Alice Rohrwacher.
Παίζουν: Yle Vianello, Anita Caprioli, Renato Carpentieri.
Δραματική. Ελβετία, Γαλλία, Ιταλία, 2011 / 100΄
Γλώσσα: ιταλικά. Υπότιτλοι: αγγλικοί.
Η Μarta, ένα κορίτσι δεκατριών χρονών, μετά από δέκα χρόνια διαμονής στην Ελβετία, επιστρέφει με την οικογένειά της στη γενέτειρά της, το Reggio Calabria, στο βαθύ ιταλικό Νότο. Eίναι λεπτοκαμωμένη, επιμελής, με αλλόκοτο βάδισμα και μια ανησυχία που την κάνει να μοιάζει με άγριο πλάσμα. Δεν έχει πολλές αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία στο Reggio. Η πόλη έχει μεγαλώσει χωρίς σχέδιο αποτελώντας γι’ αυτήν θόρυβο, αρχαία ερείπια δίπλα σε κτίρια υπό κατασκευή, άνεμο και μια θάλασσα που φαίνεται κοντινή και συνάμα αδύνατο να τη φτάσει κανείς. Η Μarta ξεκινάει αμέσως να παρακολουθεί το τμήμα προετοιμασίας για το μυστήριο του Χρίσματος, είναι στην κατάλληλη ηλικία, και αυτός, καθώς λένε, είναι ένας ωραίος τρόπος να γνωρίσει κανείς νέους φίλους. Αν δεν λάβεις το χρίσμα, δεν μπορείς ούτε καν να παντρευτείς! Έτσι λοιπόν γνωρίζει τον Don Mario, έναν  πολυάσχολο και απόμακρο ιερέα ο οποίος διευθύνει την εκκλησία σαν μια μικρή εταιρεία, και την κατηχήτρια Santa, μια κυρία κάπως παράξενη που θα συνοδέψει τα παιδιά στο χρίσμα.
2011 – Nastro d’Argento καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στην Alice Rohrwacher.
2012 – Υποψηφιότητα για το David di Donatello καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στην Alice Rohrwacher.

 Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 / 19.00
Auditorium Iταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου
ΟΙ ΠΕΜΠΤΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Επιμέλεια: Riccardo Vaglini
2. Φωνή, σώμα, πράξη: η μουσική ως εμπειρία
-Giancarlo Cardini, Οggetto che cade, 1984-1985. Ζωντανή εκτέλεση, 8’-Sylvano Bussotti, Novelletta, 1973. Βίντεο από τη συναυλία για τον Demetrio Stratos, Μιλάνο, Arena Civica, 14.6.1979, ο Giancarlo Cardini στο πιάνο, 4’-Giuseppe Chiari, Solo per megafono, 1968. Zωντανή εκτέλεση, 3’-Luciano Chessa, Variazioni su un oggetto di scena [1], 2002, πιάνο και κούκλες. Ζωντανή εκτέλεση, 2’-Giuseppe Chiari, La mano mangia il foglio, 1967. Ζωντανή εκτέλεση, 3’-Fabrizio De Rossi Re, Canto del rauco mendicante, 2001. Ζωντανή εκτέλεση, 5’-Paolo Castaldi, Cardini. Solfeggio parlante per voce sola, 1973. Βίντεο από τη συναυλία γιατον Demetrio Stratos, Μιλάνο, Arena Civica, 14.6.1979, Giancarlo Cardini τραγούδι, 4’-Giuseppe Chiari, Μusica madre, 1972. Zωντανή εκτέλεση, 4’

 Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013 / 19.00
Auditorium Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών
KYΚΛΟΣ ΝΕΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΤΑΛΕΝΤΩΝ
Συναυλία του Duo Pavan-Canale
Chiara PAVAN φλάουτο
Εugenia CANALE πιάνο
Από τη στιγμή της ίδρυσής του τον Ιανουάριο του 2009, το Duo Pavan-Canale ξεκίνησε αμέσως μια ερευνητική δραστηριότητα που το οδήγησε στη διερεύνηση ορισμένων από τα πιο πολύπλοκα και συχνά αγνοημένα μουσικά έργα του ρεπερτορίου μουσικής δωματίου για φλάουτο και πιάνο, παράλληλα με μια ενδελεχή σπουδή των καθιερωμένων μουσικών έργων κατάρτισης. Οι Chiara Pavan και Eugenia Canale έχουν κερδίσει διακρίσεις σε πολλούς εθνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς. Το 2011 το Duo Pavan- Canale νίκησε στον 16ο Διεθνή Διαγωνισμό Μουσικής Δωματίου “Gaetano Zinetti” του Sanguinetto, με έπαθλο την πρώτη διεθνή περιοδεία και το πρώτο βραβείο με βαθμολογία 100/100 και τον Οκτώβριο του 2012 τον 22ο Διαγωνισμό Μουσικής Εκτέλεσης της Ανθρωπιστικής Εταιρείας του Μιλάνου. Από το Νοέμβριο του 2010 σπουδάζουν υπό την καθοδήγηση των P. N. Masi στην Φλωρεντία και M. Ancillotti στο Musikhochschule του Λουγκάνο.

Πρόγραμμα:
J. Ibert (1890-1962): “Jeux” για φλάουτο και πιάνο
Alfredo Casella (1883-1947): “Barcarola e scherzo” (Allegretto, ma ben moderato alla Barcarola; Presto assai)
Andrea Trecate (1973-**): “DUO” σε πρώτη αποκλειστική εκτέλεση στο εξωτερικό
H. Berlioz (1803-1869) (arr. Chiara Pavan) Trio op. 25 από “L’Enfance du Christ” (Andante; Allegro vivo; Andante espressivo)
H. Dutilleux (1916-2013): “Sonatine” (Allegretto; Andante; Animè)

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013 / 19.00|
Auditorium Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών
Ελλάδα -Ιταλία.
Διάλογοι μεταξύ δύο πολιτισμών
ΈΛΛΗΝΕΣ ΖΩΓΡΑΦΟΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ –ΙΤΑΛΟΙ ΖΩΓΡΑΦΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (16ΟΣ-19ΟΣ ΑΙ.)
Κύκλος συναντήσεων σε συνδιοργάνωση με το Κέντρο Μελετών Ιονίου
Στα ελληνικά με μετάφραση στα ιταλικά
Δημήτριος Παυλόπουλος
Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ιταλοί ζωγράφοι στην Ελλάδα του 19ου αιώνα
Οι Ιταλοί ζωγράφοι του 19ου αιώνα στην Ελλάδα διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: η πρώτη, πολυαριθμότερη, περιλαμβάνει τοπιογράφους αρχαίων μνημείων/ερειπίων στο κλίμα του ευρωπαϊκού περιηγητισμού, ενώ η δεύτερη, σαφώς ολιγαριθμότερη, ρεαλιστές προσωπογράφους διακοσμητικών έργων.

Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών (ΙΜΙ ΑΘΗΝΩΝ)

Πατησίων 47 – 10433 – Aθήνα

Tηλ: +30 210 5242646, fax: +30 210 5242714

www.iicatene.esteri.it – eventi.iicatene@esteri.it

www.facebook.com/IICAtene – www.twitter.com/IICAtene