Η «Ασκητική» ένα από τα πιο εμπνευσμένα και συμπαγή κείμενα της ελληνικής γλώσσας, πολύ-επίπεδο και αποκαλυπτικό, το δοκίμιο-μανιφέστο, στο οποίο ο Νίκος Καζαντζάκης καταθέτει τις οδύνες και τις ελπίδες του προσωπικού του αγώνα για την ανεύρεση και την κατανόηση του Θεού, του δικού του Θεού, μεταφέρεται στη μορφή θεατρικού μονολόγου από τον ηθοποιό, σκηνοθέτη και ερμηνευτή Βασίλη Βασιλάκη, την Κυριακή 3 Αυγούστου 2014 και ώρα 21.00, στη Δημοτική Πινακοθήκη Αγίου Νικολάου με ελεύθερη είσοδο, στο πλαίσιο της έκθεσης «Αναφορά» στον Νίκο Καζαντζάκη.
Μέσα στην περίεργη εποχή που διανύουμε, όπου επαναπροσδιορίζονται αξίες και αρχές του κοινωνικού μας ιστού, η αιώνια κραυγή του Νίκου Καζαντζάκη φαντάζει ως η πιο επίκαιρη από ποτέ. Η μάχη του ανθρώπου με τις δυνάμεις της υλικής, πνευματικής και ηθικής φθοράς και η ανάδειξη εκείνων των ικανοτήτων και αρετών του ανθρώπου που τον ωθούν να κοιτάζει ψηλά, να μάχεται, να δημιουργεί και να ελπίζει απελπισμένα.
Ο ηθοποιός Βασίλης Βασιλάκης, απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν και δραστήριος εργάτης του θεάτρου, έχει εδώ και αρκετά χρόνια αφοσιωθεί στην πολιτιστική δράση έξω από τη θεατρική αγορά της Αθήνας, δράση πολύ-επίπεδη και πολυσχιδής, διδασκαλία υποκριτικής στη θεατρική ομάδα της Αίγινας, παιδικό θέατρο, μαριονέτες.
Η επίμονη αναμέτρησή του με το κείμενο του Καζαντζάκη από το Φεβρουάριο του 2010, τον ώθησε να το σχηματοποιήσει σε θεατρικό μονόλογο και να τον παρουσιάσει το καλοκαίρι του 2010, σε έναν εναλλακτικό αίθριο χώρο στην Αίγινα και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, αποκομίζοντας διθυραμβικές κριτικές και από τον Φεβρουάριο του 2011 για περιορισμένες παραστάσεις στη Μουσική Θεατρική Σκηνή της Αθηναΐδας.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ίδιος: «Με ένα παλιό ποδήλατο απομακρυνόμουν από την πόλη και απάγκιαζα στις αυλές των μικρών εκκλησιών, σε ερημικές παραλίες ή στα βουνά της Αίγινας προσπαθώντας να κατανοήσω τα πυκνά σε νόημα και ανάγκη λόγια του Καζαντζάκη. Δύσκολος, φοβερός, ατέλειωτος ανήφορος».
Η «Ασκητική» παραστάθηκε από το Βασίλη Βασιλάκη με όρους απόλυτα σύγχρονους. Δομήθηκε σαν ένα έργο υπό συνεχή αλλαγή, μεταλλασσόμενο κινησιολογικά και υφολογικά, κρατώντας όμως τους στέρεους πυρήνες λόγου και υποκριτικής. Ο φωτισμός μοναδικός «βοηθός» της παράστασης παραλλάσσεται ακολουθώντας τα σκαλοπάτια ερμηνείας του κειμένου.
Ο Βασίλης Βασιλάκης αποφοίτησε με άριστα από τη Δραματική Σχολή του ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ Κάρολος Κουν. Εργάστηκε στο θέατρο Τέχνης από το 1978 έως το 1985 και έπαιξε σε παραστάσεις αρχαίου και σύγχρονου δράματος στην Ελλάδα και σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις, ενδεικτικά:
«Η αληθινή απολογία του Σωκράτη» Κ. Βάρναλη, σκηνοθεσία Γ. Λαζάνη
«Ταξίδι εργασίας» Γ. Σεβαστάκη, σκηνοθεσία Κ. Κουν
«Πανηγύρι» Δ. Κεχαίδη, σκηνοθεσία Γ. Λαζάνη
«Υβόννη, Πριγκίπισσα της Βουργουνδίας» Βίτολτ Γκομπρόβιτς, σκηνοθεσία Μ.Κουγιουμτζή
«Μπαμπάς ο πόλεμος, Ι. Καμπανέλλη, σκηνοθεσία Γ. Λαζάνη
«Γέρμα» F.G. Lorca, με την Αιμ. Υψηλάντη, σκηνοθεσία Στ. Τσακίρη
«Ξενοδοχείο ο Παράδεισος» Ζ. Φεντώ με τον Γ. Φέρτη, Στ. Φασουλή, Μ. Παπακωνσταντίνου, σκηνοθεσία Στ. Φασουλή
«Γιατρός με το στανιό» Μολιέρος με τον Ν. Δαφνή ,σκηνοθεσία Γ. Αρμένη
«Δωδέκατη νύχτα» Σαίξπηρ με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αργινίου, σκηνοθεσία Κ. Φαρμασώνη
«Λοκαντιέρα» Κ. Γκολντόνι με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Λαμίας, σκηνοθεσία Κ.Τσώνου κ.α.
Αρχαίο Δράμα: Οιδίπους Τύρρανος- Βακχες- Τρωάδες- Ειρήνη- Αχαρνείς-Σφήκες.
Συνεργάστηκε με τον Παντελή Βούλγαρη στην ταινία «Πέτρινα χρόνια» και στην ταινία “Μικρά Αγγλία” της Ι. Καρυστιάννη καθώς και στο «Πανηγύρι» του Δ. Κεχαίδη για την τηλεόραση.
Στο εργαστήρι του David Kennedy σπούδασε γλυπτική και κατασκευή μαριονέττας, και ζωγραφική με δάσκαλο τον Γ. Μόραλη. Το 1997 ίδρυσε το «Θέατρο Μαριονέττας» και έκτοτε παρουσιάζει παραστάσεις -κυρίως για παιδιά-σε σενάριο, κατασκευή, σκηνοθεσία του ίδιου. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και την Αίγινα.
