Δευτέρα 4 και Τρίτη 5 Αυγούστου στις 9.30 το βράδυ ο θερινός κινηματογράφος φιλοξενεί την ταινία του Δήμου Αβδελιώτη «Εαρινή Σύναξη των Αγροφυλάκων».
Η «σύναξις» είναι μια έντιμη ταινία, που αναβλύζει το άρωμα της χιώτικης μαστίχας, της ελληνικής υπαίθρου και των ανθρώπων της. Με ευφυείς διαλόγους, εξαιρετική φωτογραφία και ερμηνείες που εκπλήξουν από ερασιτέχνες ηθοποιούς σχεδόν στο σύνολό τους. Όλοι τους είναι σπουδαίοι. Βασικοί όμως πρωταγωνιστές στην ταινία είναι η φύση, τα σύννεφα, το χιόνι, η βροχή…
Πολύ έξυπνη και πρωτοπόρος η ιδέα του Αβδελιώτη –που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία- να χρησιμοποιήσει τέσσερις διευθυντές φωτογραφίας (ένα για κάθε εποχή του χρόνου) και να επενδύσει τις εικόνες με τη μουσική από τις «4 εποχές» του Βιβάλντι. Οι ήρωές του είναι γνήσιοι, με τις καθημερινές ενασχολήσεις τους, τα πάθη και τις αδυναμίες τους. Πάνω απ’ όλα όμως η «εαρινή σύναξις» είναι μια ηθογραφία απόλυτα ελληνική,
Η εναλλαγή των εποχών, το σπουδαίο αυτό φυσικό φαινόμενο, άγνωστο στο σημερινό κάτοικο των πόλεων θα φέρνει και την εναλλαγή των αγροφυλάκων, αφού κανένας δε στεριώνει, γιατί σαν άνθρωποι που είναι κι αυτοί κουβαλούν διαφορετικά πάθη και αδυναμίες, όπως ακριβώς και οι εποχές. Ένα ευφυέστατο πρόσχημα του Αβδελιώτη, προκειμένου να περιγράψει τις τέσσερις διαφορετικές εικόνες της ελληνικής φύσης. Και για να ακριβολογούμε της χιώτικης φύσης, που προβάλει αγέρωχη ανάμεσα στις παπαρούνες, τους σκίνους, τις ελιές και τις συκιές, τα στάρια και τα μαστιχόδεντρα και μέσα σε όλα αυτά τι άλλο, ο έρωτας, να περιφέρετε ως Νύμφη, με τη μορφή της Ελισσώς (Αγγελικής Μαλάντη), προκλητικός, μυστήριος, σαν αερικό που κανένας δε μπορεί να τον πιάσει. Σε τούτη την έμπλεη ελληνικότητας (με την έννοια της αρμονίας και του μέτρου) ταινία του Δήμου Αβδελιώτη, όλα κινούνται αρμονικά έτσι όπως ακριβώς ο πλάστης της τα έστησε και τους έδωσε πνοή, χώμα, ήχο και φως. Οι «Τέσσερις Εποχές» του Βιβάλντι που χρωματίζουν ηχητικά την ταινία τονίζουν τη νοσταλγία για την απώλεια, αυτή της χαμένης επαφής του σημερινού ανθρώπου των μεγαλουπόλεων, με τη μητέρα του, τη φύση.
Οι ερασιτέχνες ηθοποιοί είναι απολαυστικοί στους ρόλους τους. Η γλώσσα της αφήγησης, αλλά και των προσώπων παραπέμπει σε σατιρικό κείμενο του Μποστ.
Η «Εαρινή Σύναξη των Αγροφυλάκων» (πήρε το τρίτο βραβείο ποιότητας, το βραβείο σκηνοθεσίας και βραβείο κοινού.
Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
“Η παράδοση συνεχίζει να ζει όταν τη φυλάνε οι άνθρωποι, όχι όπως το φως στο καντήλι σε μια γωνία, αλλά όταν με αυτή ανάβουν μια καινούργια φωτιά… Σέβομαι τους δασκάλους για να παίρνω δύναμη. Δεν ξεχνώ τον κόσμο των νεκρών, το παρελθόν μας. Αυτό είναι η παράδοση για μένα. Είμαστε πάνω σε ένα τεράστιο σύμπαν, που πρέπει να το εκτιμήσουμε, να του δώσουμε αξία, για να το απολαύσουμε.
Χρειάζεται να παλεύεις για αυτό που αγαπάς. Χρησιμοποιώ την ηθογραφία όχι για να αποκωδικοποιήσω τη φύση, τα ήθη ενός μικρόκοσμου, αλλά για να βρω την ομορφιά που είναι σε αντίστιξη με το άσχημο, τον πόνο της απώλειας… Το θέμα είναι να μην εξαφανίζεται το καλό.”
Δήμος Αβδελιώτης
ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ: Δήμος Αβδελιώδης
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Κοινωνική, εποχής
ΧΩΡΑ: Ελλάδα 1999 ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 178’
ΜΟΥΣΙΚΗ: Αντόνιο Βιβάλντι (1678-1741)
ΠΑΙΖΟΥΝ: Αγγελική Μαλάντη, Άγγελος Πανελαράς, Τάκης Αγορής, Γιάννης Τσουμπαριώτης, Στέλιος Μακριάς, Παναγιώτης Λούρος, Ηλίας Πετροπουλέας, Δημήτρης Αυγουστίδης κ.α.