Η πλειοψηφία των φεστιβάλ εξαρτάται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από εθελοντές, οι οποίοι δεν ενδείκνυνται απαραίτητα για τα καθήκοντα που τους ανατίθενται (Hede & Rentschler, 2007:157). Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό να υφίσταται μια μεγάλη δεξαμενή εθελοντών από την οποία θα επιλέγονται οι πλέον κατάλληλοι (Elstad, 2003:99). Η διασφάλιση της συγκράτησης των εθελοντών, η οποία επιτυγχάνεται όταν η ενασχόλησή τους θεωρείται ελκυστική και όταν λαμβάνουν θετική επαναπληροφόρηση από τους μάνατζερ και τη συνεργασία τους με άλλους εθελοντές) (Elstad, 2003:100), παραμένει στο επίκεντρο των προσπαθειών της διοίκησης (Elstad, 2003:99.
Από την άλλη πλευρά, η τροποποίηση των σκοπών, της ιδεολογίας ή του τρόπου διοργάνωσης των φεστιβάλ θεωρούνται σημαντικοί λόγοι παραίτησης των εθελοντών ((Elstad, 2003:107). Ως εκ τούτου, απαιτούνται ιδιαίτερα λεπτοί χειρισμοί για την αγαστή συνεργασία με τον τρίτο τομέα.
Αρθρογράφος: Μαρία Ψαρρού, υπ. διδάκτρωρ Τμ. Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού Παντείου Πανεπιστημίου.
