Διαδρομές στη Μάρπησσα Ομαδική έκθεση: “Ο ήλιος απαγορεύεται να μπει μέσα” Καλλιτέχνες: Χρύσα Βαλσαμάκη, Catriona Gallagher, Μιχαηλάγγελος Βλάσσης-Ζιάκας, Αλέξης Φιδετζής. Επιμέλεια: Δέσποινα Ζευκιλή. 25. 26. 27 Αυγούστου 2017 Μάρπησσα, Πάρος Με ποιόν τρόπο το φημισμένο παριανό μάρμαρο, το φως των Κυκλάδων, οι πειρατικές ιστορίες του Αιγαίου, τα αρχιτεκτονικά κελύφη μιας άλλης εποχής, αλλά και η συζήτηση γύρω από τα αιολικά πάρκα, μπορούν να γίνουν αφορμή για την ανάδειξη εναλλακτικών αφηγήσεων και συγκρούσεων σε σχέση με την ιστορία και τη σημερινή ταυτότητα της Πάρου; Στην έκθεση «Ο ήλιος απαγορεύεται να μπει μέσα», με αφετηρία το φετινό θέμα του φεστιβάλ Διαδρομές στη Μάρπησσα «Στο Φως», τέσσερις εικαστικοί επιχειρούν διαφορετικού τύπου ερευνητικές «ανασκαφές» στο χθες και το σήμερα της Μάρπησσας και της Πάρου. Τα έργα φέρνουν στο φως ξεχασμένες ιστορίες, αλλά και συγκρούσεις της σύγχρονης τοπικής πολιτικής, αξιοποιώντας θραύσματα της αρχαιολογικής, λαογραφικής και αρχιτεκτονικής παράδοσης και αναδεικνύοντας ιδεολογικές και ιεραρχικές διεργασίες που ορίζουν το συγκεκριμένο τοπικό πλαίσιο. Και τα τέσσερα έργα αποτελούν νέες παραγωγές ειδικά για το φεστιβάλ και βασίζονται σε επιτόπια και γενικότερη έρευνα. Το έργο της Χρύσας Βαλσαμάκη «Βarbarosa dreaming» αρθρώνει με μη γραμμικό τρόπο, την δραματική ιστορία μιας κατοίκου, ενδεχομένως μακρινής απόγονου του Μπαρμπαρόσα στις αρχές του αιώνα, που θα μπορούσε να είναι αληθινή. Δανείζεται υλικά από το λαογραφικό μουσείο, την παραδοσιακή κατοικία-μουσείο Ασπροπούλου και ένα εμβληματικό σπίτι της Μάρπησσας, για το οποίο οι απόψεις διίστανται και το μέλλον του είναι αβέβαιο. Αφορά το χρόνο, την απώλεια, το όνειρο, την προκατάληψη, τη ματαίωση, το ανοίκειο, το πείσμα και το χώρο της ζέστης. Το έργο της Catriona Gallagher «Time By Light» είναι μια βίντεο-καταγραφή σε time-lapse των σημείων φωτός που μπαίνουν σε κλειστά κτίρια. Κινηματογραφώντας σημεία όπου “ο ήλιος απαγορεύεται να μπει μέσα, εκτός απ’ όταν μπαίνει με το ζόρι” προσπαθεί να διερευνήσει την παροδικότητα της αλληλεπίδρασης του φωτός με το τοπίο και την αρχιτεκτονική του νησιού. Το έργο του Μιχαηλάγγελου Βλάσση-Ζιάκα «Σημειώσεις για ένα τεχνικό σύστημα» είναι μια οπτικοακουστική εγκατάσταση, η οποία αποτελείται από συνεντεύξεις με μέλη της κοινότητας της Πάρου και σκοπεύει στην ανάδειξη και αναπαράσταση της σύγκρουσης που εκτυλίσσεται γύρω από την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στο νησί. Το έργο του Αλέξη Φιδετζή «ati or, a walk of shame» χρησιμοποιεί τρία περιστατικά της ιστορίας της Πάρου σε μια προσπάθεια ανάδειξης εναλλακτικών αφηγήσεων σε σχέση με το παριανό μάρμαρο και την σημασία που έφερε ως υλικό για τους κατοίκους του νησιού σε τρεις ξεχωριστές ιστορικές περιόδους όπως αυτές καταγράφηκαν από την πένα Ευρωπαίων περιηγητών μεταξύ του 15ου και του 18ου αιώνα. Παρουσιάζοντας εκδοχές της καθημερινότητας του νησιού προτού ο ντόπιος πληθυσμός αρχίσει να αντιμετωπίζει την αρχαιολογία του τόπου ως πηγή υπερηφάνειας, το έργο αποπειράται να αναδείξει ζητήματα στοχευμένης διαμόρφωσης της συλλογικής ταυτότητας.
The sun is barred from entering
How can the famous Parian marble, the Cycladic light, the pirate stories of the Aegean, the architectural shells of the past, as well as the current debate on wind parks, become the motive for the emergence of alternative stories and conflicts around the history and the present identity of Paros? In the exhibition “The sun is barred from entering”, taking as a starting point the theme of this year’s festival “Routes in Marpissa” “In the Light”, four artists attempt different types of research “excavations” in the past and today of Marpissa and Paros, bringing to light forgotten stories as well as conflicts of today’s local politics, using fragments of archaeological, folkloric and architectural tradition, and highlighting ideological and hierarchical processes that define the specific local context. All four projects are new productions made especially for the festival and based on field and general research. Alexis Fidetzis work “ati or, a walk of shame” uses three incidents from the history of Paros in an effort to highlight alternative narratives concerning the Parian marble and the importance it carries as a material to the island’s inhabitants in different historical periods, as recorded in the writings of European travelers between the 15th and the 18th century. Presenting versions of the island’s everyday life before the native population began to embrace the archeology of the place as a source of pride, the work tries to highlight issues around targeted configuration of collective identity. Catriona Gallagher’s work “Time By Light” is a time-lapse recording of points of light entering closed-off buildings. Filming spaces where “the sun is barred from entering, except where it forces its way in” Gallagher seeks to investigate the transience of the light’s interaction with the landscape and architecture of the island. Chrisa Valsamaki’s work “Βarbarosa dreaming” articulates in a non-linear way the dramatic story of a resident, perhaps far-off descendant of Barbarossa at the beginning of the century, which could be true. It borrows materials from the folk museum, the traditional residence – museum Aspropoulou, and an iconic building of Marpissa for which opinions differ and the future of which is uncertain. It concerns time, loss, dream, prejudice, frustration, the unfamiliar, stubbornness and the space of heat. Michaelangelo Vlassis – Ziakas’ work “Notes on a technical system” is an audiovisual installation consisting of interviews with members of the community of Paros and aims to highlight and represent the conflict that unfold around the installation of wind farms on the island. Artists: Alexis Fidetzis, Catriona Gallagher, Chrisa Valsamaki, Michaelangelo Vlassis – Ziakas.
Curated by Despina Zefkili.