ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Πέμπτη 10 Απριλίου 2014, 19.00΄
Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος – Auditorium Theo Angelopoulos
Είσοδος ελεύθερη – ταυτόχρονη μετάφραση
Το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος σας προσκαλεί σε μια στρογγυλή τράπεζα για την σύγχρονη γαλλική λογοτεχνία.
Η συζήτηση αυτή, στην οποία θα λάβουν μέρος πολύ σημαντικοί συγγραφείς της εποχής μας, ανάμεσά τους και δύο βραβευμένοι με Goncourt, θα δώσει τη δυνατότητα να τεθούν ερωτήματα γύρω από την ανανέωση της γαλλικής λογοτεχνίας και να γίνει ανταλλαγή απόψεων για τις κυριότερες τάσεις της σύγχρονης λογοτεχνικής δημιουργίας.
Οι προσκεκλημένοι γάλλοι συγγραφείςAdrien Goetz, Philippe Le Guillou, Andreï Makine και Jean Rouaud, αυθεντικοί στο είδος τους, υπερασπίζονται, ο καθένας από τη θέση του, τη ζωντάνια και τη ποικιλομορφία της λογοτεχνικής δημιουργίας στη Γαλλία, παίρνοντας ενίοτε τολμηρές θέσεις που δεν συμφωνούν πάντα με τη κοινή γνώμη, απέναντι στην αμφισβήτηση της εξέλιξης της δημιουργικής γραφής.
Στη στρογγυλή αυτή τράπεζα θα παρουσιάσουν στο κοινό τα τελευταία τους μυθιστορήματα και θα συζητηθεί ο ρόλος της ιστορίας και της μνήμης που αποτελούν για τον καθένα μια πηγή διαφορετικής έμπνευσης και ένα έναυσμα για δημιουργικότητα.
Συντονισμός : Marie-Christine Vandoorne, πολιτιστική ακόλουθος
|
ΟΙ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ Το 2013 δημοσίευσε στο Mercure de France μια ιστορία που ανατρέχει στα τριάντα χρόνια κατά τα οποία ασχολείται με τη συγγραφή: Le chemin des livres. Les années insulaires, είναι το τελευταίο του έργο που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gallimard.
Βιβλία στα γαλλικά – Le Pont des anges, 2012 – Le Bateau brume, 2010 – Après l’équinoxe, 2005 – Le roi dort, 2001 – Livres des guerriers d’or, 1995 – Le dieu noir, 1987
Βιβλία στα ελληνικά – Στα ίχνη του Ιησού, Ερευνητές, 2005 – Δώδεκα χρόνια στην παιδική ηλικία του κόσμου, Μέδουσα, 2001 – Τα βιβλία των πολεμιστών του χρυσού, Μέδουσα, 2000 – Τα επτά ονόματα του ζωγράφου, Μέδουσα, 1998
Jean Rouaud
Ο Jean Rouaud είναι ένας Γάλλος συγγραφέας που γεννήθηκε στην Campbon (Loire – Atlantique). Μετά τις δευτεροβάθμιες σπουδές του στο καθολικό λύκειο Saint-Louis de Saint-Nazaire, αποκτά απολυτήριο με κατεύθυνση τις θετικές επιστήμες αλλά επιλέγει την Φιλολογία για τις ανώτατες σπουδές του, στο πανεπιστήμιο της Nantes. Μετά την απόκτηση του πτυχίου του, κάνει διάφορες προσωρινές δουλειές και προσλαμβάνεται στο Presse-Océan, για να συντάσσει τη στήλη «Απόψεις» στην πρώτη σελίδα, με την οδηγία να είναι το κείμενο χιουμοριστικό και να αφορά τοπικά θέματα. Στη συνέχεια, μετακομίζει στο Παρίσι, όπου εργάζεται σε ένα βιβλιοπωλείο, πριν γίνει πωλητής εφημερίδων σε ένα περίπτερο. Εκεί τον βρίσκει και το βραβείο Goncourt το 1990 για την έκδοση του πρώτου μυθιστορήματος του, Les Champs d’honneur, που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Editions de Minuit, χάρη στον Jérôme Lindon, πραγματικό ανιχνευτή ταλέντων.
Βιβλία στα γαλλικά (επιλογή) – Un peu la Guerre (la Vie Poétique, 3), Éd. Grasset, 2014 – Une Façon de chanter (la Vie Poétique, 2), Éd. Gallimard ; 2012 – Les Champs d’honneur, Éd. de Minuit, prix Goncourt 1990. 2011 – Comment Gagner Sa Vie Honnêtement (la Vie Poétique, 1), Éd. Gallimard, 1990 – Les Champs d’honneur, Éd. Casterman – (Bande dessinée), 2005 – Les Très Riches Heures, Éd. de Minuit – (Théâtre), 1997
Essais – Manifestation de notre désintérêt, éd. Climats, 2013 – Souvenirs de mon oncle, éd. Naïve, 2009 – Préhistoires, éd. Gallimard, 2007
Βιβλία στα ελληνικά – Ο κόσμος περίπου (Le monde à peu près), Εκδόσεις Καστανιώτη, 1998 – Τα πεδία της τιμής (Les champs d’honneur), Εκδόσεις Καστανιώτη, 1996
Andreï Makine
Ο Andrei Makine είναι ένας Γάλλος συγγραφέας, γεννημένος στη Ρωσία το 1957. Η δημιουργικότητα του δεν σταματά ποτέ και σήμερα μετράει πάνω από 15 μυθιστορήματα και ένα θεατρικό έργο, Le Monde selon Gabriel. Πολυάριθμα βραβεία και μεταφράσεις σε περισσότερες από 30 γλώσσες αποτελούν τη συνεχή αναγνώριση του μοναδικού έργου αυτού του συγγραφέα ρωσικής καταγωγής που γράφει σε μια πολύ καθαρή και μεγάλης ακρίβειας γαλλική γλώσσα. Για να τιμωρήσει αυτό που τον γεμίζει ντροπή, μια κάποια παρακμή, όπως λέει ο ίδιος, γράφει μερικές φορές με το ψευδώνυμο Gabriel Osmonde, το οποίο έχει πια αποκαλύψει στο κοινό. Το τελευταίο του μυθιστόρημα, που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Grasset, Le pays du lieutenant Schreiber, φαίνεται ως μια συνέχεια του δοκιμίου Cette France qu’on oublie d’aimer.
Bιβλία στα γαλλικά (επιλογή) – Une femme aimée, Seuil, 2013 – Le Livre des brèves amours éternelles, Seuil, 2011 – La Vie d’un homme inconnu, Seuil, 2009 – Le Monde selon Gabriel, Éditions du Rocher, 2007 (Théâtre) – Cette France qu’on oublie d’aimer, Flammarion, coll. Café Voltaire, 2006 – La Femme qui attendait, Éditions du Seuil, 2004 – La Terre et le ciel de Jacques Dorme, Mercure de France, 2003 – La Musique d’une vie, Éditions du Seuil, 2000, (Grand Prix RTL-Lire 2001) – Le Testament français, Mercure de France, 1995, (Prix Goncourt, Prix Médicis et Prix Goncourt des Lycéens) – La Fille d’un héros de l’Union soviétique, Robert Laffont, 1990
Με το ψευδώνυμο Gabriel Osmonde : – Alternaissance, Pygmalion, 2011 – L’Œuvre de l’amour, Pygmalion, 2006 – Les 20.000 Femmes de la vie d’un homme, Albin Michel, 2004
Βιβλία στα ελληνικά – Η ανθρώπινη αγάπη (L’ amour humain), Ηλέκτρα, 2008 – Η γυναίκα που περίμενε (La femme qui attendait), Ηλέκτρα, 2004 – Η μουσική μιας ζωής (La musique d’ une vie), Φυτράκης Α.Ε, 2004 . – Ελεγεία για την Ανατολική Ευρώπη (Requiem pour l’ Est), Φυτράκης Α.Ε., 2002 – Η κόρη του ήρωα (La fille d’un héros de l’Union Soviétique), Φυτράκης Α.Ε., 2002 – Το αμάρτημα της Όλγας Αρμπελίνα (Le crime d’ Olga Arbelina), Φυτράκης Α.Ε., 2002 – Η κληρονομιά (Le testament français), Φυτράκης Α.Ε., 1997
Adrien Goetz
Ο Adrien Goetz , γεννημένος το 1966 στην Καέν είναι Γάλλος συγγραφέας, δημιουργός πολλών μυθιστορημάτων με κεντρική θεματική την ιστορία της τέχνης. Είναι επίσης ερευνητής και καθηγητής ιστορίας της τέχνης.
Βιβλία στα γαλλικά (επιλογή) – Le Coiffeur de Chateaubriand, Grasset, 2010 – À bas la nuit !, Grasset, 2006 – Une petite légende dorée, Le Passage, 2005 – La Dormeuse de Naples, Le Passage, 2004 (Prix des Deux Magots, 2004 ; Prix Roger-Nimier, ex-aequo, 2004) – Webcam, Le Passage, 2003
Δεν υπάρχουν βιβλία του μεταφρασμένα στα ελληνικά
|