Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

PENTAX DIGITAL CAMERAΚυριακή 11 Ιανουαρίου 2015, στις 20:30
Συναυλία σύγχρονης μουσικής & Προβολή ταινίας μπαλέτου
Με αφορμή το διεθνή εορτασμό για τα ενενήντα χρόνια του Pierre Boulez Σε Πανελλήνια πρώτη εκτέλεση το έργο: Le Marteau sans Maître Pierre BoulezΣύνολο Φεστιβάλ Ιονίων
υπό την αιγίδα της Γαλλικής Πρεσβείας στην Αθήνα
Τιμώντας τους παραδοσιακούς δεσμούς φιλίας που ενώνουν την Ελλάδα και την Γαλλία  και με αφορμή το διεθνή εορτασμό για τα ενενήντα χρόνια του Pierre Boulez, το Γαλλικό Ινστιτούτο, το Ωδείο Αθηνών και το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης οργανώνουν τρεις συναυλίες σύγχρονης μουσικής του Συνόλου Φεστιβάλ Ιονίων στην Αθήνα.
Το  Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης  ανοίγει το Αφιέρωμα για τα ενενήντα χρόνια του Pierre Boulez, παρουσιάζοντας σε Πρώτη Πανελλήνια Εκτέλεση το έργο του Πιέρ Μπουλέζ “Le Marteau sans Maître”, (Tο Σφυρί χωρίς Αφέντη) με το Σύνολο Φεστιβάλ Ιονίων, σε Μουσική Διεύθυνση Νίκου Αθηναίου και σολίστ την μεσόφωνο Αγγελική Καθαρίου,  την Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015, στις 20:30.  Ακολουθεί προβολή της ταινίας: Le Marteau sans Maître, μπαλέτο (Milano, Teatro alla Scala).
Το πρόγραμμα
Καλωσόρισμα, εκ μέρους του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης: Στέλλα Αγγελέτου, Υπεύθυνη Παραγωγής
Χαιρετισμός: Olivier Descotes,  Σύμβουλος συνεργασίας και μορφωτικής δράσης, Διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδας
Ομιλία: Νίκος Τσούχλος, αρχιμουσικός, Αναπληρωτής Καθηγητής Ιονίου Παν/μίου
“Le Marteau sans Maître – το έργο και η εποχή του”
Συναυλία:
Pierre Boulez: Le Marteau sans Maître, πανελλήνια πρώτη εκτέλεση
Le marteau sans Maître (Tο Σφυρί χωρίς Aφέντη)
Τα μέρη

  1. Avant “l’artisanat furieux”
  2. Commentaire I de “bourreaux de solitude”
  3. “L’artisanat furieux”(κείμενο)
  4. La roulotte rouge au bord du clou Et cadavre dans le panier Et chevaux de labours dans le fer à cheval Je rêve la tête sur la pointe de mon couteau le Pérou.
  5. Commentaire II de “bourreaux de solitude”
  6. “Bel édifice et les pressentiments”, version premièreJ’écoute marcher dans mes jambes La mer morte vagues par dessus tête Enfant la jetée promenade sauvage Homme l’illusion imitée Des yeux purs dans les bois Cherchent en pleurant la tête habitable.
  7. “Bourreaux de solitude”

Le pas s’est éloigné le marcheur s’est tu Sur le cadran de l’Imitation Le Balancier lance sa charge de granit réflexe.

  1. Après “l’artisanat furieux”
  2. Commentaire III de “bourreaux de solitude”
  3. “Bel édifice et les pressentiments”, double

J’écoute marcher dans mes jambes La mer morte vagues par dessus tête Enfant la jetée promenade sauvage Homme l’illusion imitée Des yeux purs dans les bois Cherchent en pleurant la tête habitable.
Σύνολο Φεστιβάλ Ιονίων:  Ναυσικά Τσάρα (φλάουτο), Ηλίας Σδούκος (βιόλα),Νίκος Ζάρκος (κιθάρα), Θεόδωρος Μιλκώφ (κρουστά), Κωνσταντίνος     Μποτίνης (κρουστά), Μαρίνος Τρανουδάκης (κρουστά) Μεσόφωνος: Αγγελική Καθαρίου Μουσική Διεύθυνση: Νίκος Αθηναίος
Ομιλία: Daniel Lommel, χορογράφος, τ. συνδιευθυντής των Μπαλέτων του 20ου αιώνα του Maurice Béjart
“Χορεύοντας τη μουσική του Pierre Boulez”
Προβολή της ταινίας: Le Marteau sans Maître, μπαλέτο (Milano, Teatro alla Scala)
Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015, στις 20:30
Συναυλία σύγχρονης μουσικής
Με αφορμή το διεθνή εορτασμό για τα ενενήντα χρόνια του Pierre Boulez
Αίθουσα: Θέατρο
Τιμή εισιτηρίου: 10€, ενιαία
Μπουλέζ, Πιερ (Pierre Boulez, Μονμπριζόν 1925 – ). Γάλλος μουσικοσυνθέτης, αρχιμουσικός, θεωρητικός της μουσικής και παιδαγωγός. Γιος βιομηχάνου, αποφοίτησε από το γυμνάσιο το 1941 και άρχισε να παρακολουθεί ανώτερα μαθηματικά στο πανεπιστήμιο της Λιόν, σπουδάζοντας παράλληλα πιάνο. Το 1942 ταξίδεψε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα αρμονίας με τον συνθέτη Ολιβιέ Μεσιάν στο Ωδείο του Παρισιού (1944-46) και κατάφερε να κερδίσει το πρώτο βραβείο αρμονίας. Σπούδασε κατόπιν με τον Ρενέ Λάιμποβιτς και κατόρθωσε να γίνει απόλυτος κάτοχος της δωδεκαφθογγικής τεχνικής, την οποία οδήγησε στα ακρότατα όριά της, ενώνοντας την εμπειρία του Σένμπεργκ, τη ρυθμική ασυμμετρία του Στραβίνσκι και την ηχοχρωματική λεπτότητα του Βέμπερν.
Το 1948 συνεργάστηκε με τον θίασο Μαρινιί ως συνθέτης και μουσικός διευθυντής, εξελίσσοντας τη συνεργασία αυτή στο σχήμα Domaine Musical, θεσμό για την ανάπτυξη και τη διάδοση της σύγχρονης μουσικής. Το 1952 ίδρυσε το ηλεκτρονικό εργαστήριο μουσικής του Μπάντεν-Μπάντεν. Την περίοδο 1955-66 δίδαξε στο ετήσιο θερινό σεμινάριο του Ντάρμστατ, έχοντας την ευκαιρία να επηρεάσει αποφασιστικά, μαζί με τον Κάρλχαϊντς Στοκχάουζεν, τη μεταπολεμική μουσική πρωτοπορία. Το 1959 εγκαταστάθηκε στη Βασιλεία της Ελβετίας και από τη δεκαετία του 1960 αφιέρωσε τον περισσότερο χρόνο της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας στη διεύθυνση ορχήστρας, ενώ οι ερμηνείες του έργων κάθε είδους και κάθε εποχής σημείωσαν θριαμβευτική επιτυχία και διακρίθηκαν για την ακρίβεια και την ευαισθησία του ύφους τους (Βότσεκ του Άλμπαν Μπεργκ, Όπερα του Παρισιού, 1963· Το δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν του Ρίχαρντ Βάγκνερ, φεστιβάλ Μπαϊρόιτ, 1976 κ.ά.).
Διετέλεσε επισκέπτης διευθυντής της ορχήστρας του Κλίβελαντ των ΗΠΑ, πρώτος αρχιμουσικός της Συμφωνικής Ορχήστρας του BBC (1971-75), μουσικός διευθυντής της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Νέας Υόρκης (1971-77). Το 1975 ίδρυσε και ανέλαβε τη διεύθυνση (έως το 1991) του φημισμένου Ινστιτούτου Μουσικής Έρευνας και Συνεργασίας (IRCAM) στο Παρίσι, ενός από τα πιο πρωτοποριακά ηλεκτρονικά στούντιο στον κόσμο, και τον επόμενο χρόνο εξελέγη καθηγητής του Collège de France. Το 1995 προσελήφθη ως επισκέπτης αρχιμουσικός της Συμφωνικής Ορχήστρας του Σικάγου και το 1999 ως μόνιμος συνθέτης του Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης.
Η έφεσή του προς τα μαθηματικά χάρισε στις συνθέσεις του μια βαθιά αυστηρότητα, τυπική ακόμη και στη φανερή «τρέλα του παραλόγου», όπως ο ίδιος χαρακτήρισε τη μουσική του. Η πλούσια δημιουργία του Μ., με την εντελώς ελεύθερη αναζήτηση καινούργιων εκφραστικών μέσων (η οποία τον οδήγησε από το δωδεκάφθογγο σύστημα στην καθολική αποδοχή και χρήση του σειραϊσμού), τον καταξίωσε ως έναν από τους πιο αντιπροσωπευτικούς συνθέτες της εποχής του. Παράλληλα θεωρείται και σημαντικότατος παιδαγωγός. Από τις γνωστότερες συνθέσεις του είναι το Νυφικό πρόσωπο (Le Visage Nuptial, 1947-50) για σόλο, χορωδία και ορχήστρα, στην οποία ο Μπουλέζ προσφεύγει στα τέταρτα του τόνου, και κυρίως Tο Σφυρί χωρίς Aφέντη (Le Marteau sans Maître, 1953-54) για κοντράλτο και οργανικό συγκρότημα και το Πτυχή προς πτυχή, πορτρέτο του Μαλαρμέ (Pli selon Pli, Portrait de Mallarmé, 1957-62) για σοπράνο και οργανικό συγκρότημα, έργα που θεωρούνται από τα τολμηρότερα και πιο αντιπροσωπευτικά της μουσικής πρωτοπορίας του 20ού αι.
Ο Μπουλέζ έγραψε επίσης πολυάριθμα και εξαιρετικά μαχητικά άρθρα, κάποια από τα οποία δημοσιεύτηκαν στον διεθνή Τύπο και εκδόθηκαν ως συλλογή με τον τίτλο Απολογισμός ενός μαθητευόμενου (Relevés d’Apprenti, 1966), το βιβλίο Η μουσική, όπως τη σκέφτεται κανείς σήμερα (Penser La Musique Aujourd’hui, 1963) και τη συλλογή συζητήσεων Par Volonté et par Hasard (1975).
Το Μουσικό Φεστιβάλ Παξών ξεκίνησε το 1986, με πρωτοβουλία του Άγγλου φίλου των Παξών John Cough (Τζον Γκοφ). Στόχος ήταν η υποστήριξη Ελλήνων σπουδαστών μουσικής για την μελέτη έργων μουσικής δωματίου και τη παρουσίαση τους με συναυλίες στο κοινό των Παξών. Πολλοί διακεκριμένοι Έλληνες μουσικοί προβλήθηκαν μέσω του Φεστιβάλ των Παξών όπως ο Λεωνίδας Καβάκος, ο Βασίλης Χριστόπουλος και πολλοί άλλοι.
Το 2004, η Διεθνής Ακαδημία του Ensemble Modern (IEMA) άρχισε μία συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ και δημιουργήθηκε το Εαρινό Φεστιβάλ των Παξών, υπό την Καλλιτεχνική της Διεύθυνση. Το συγκεκριμένο είναι ένα πρόγραμμα ειδικά σχεδιασμένο ώστε να παρέχει την δυνατότητα σε Έλληνες ταλαντούχους μουσικούς να μελετήσουν σε βάθος την μουσική του 20ού και του 21ου αιώνα, να τελειοποιήσουν τις ερμηνευτικές τους τεχνικές, να συμμετέχουν σε συναυλίες στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό και να διεκδικήσουν oι μεν νέοι μουσικοί υποτροφία για σπουδές στη Φραγκφούρτη ή δε καταξιωμένοι να έχουν την δυνατότητα να παρουσιάζονται στο εξωτερικό.
Ένας από τους στόχους του Διεθνούς Εαρινού Φεστιβάλ Παξών ήταν η δημιουργία ενός νέου Ελληνικού Μουσικού Συνόλου, το Ergon Ensemble το οποίο και συνεχίζει ανεξάρτητα την πορεία του.
Το Διεθνές Εαρινό Φεστιβάλ Παξών βραβεύτηκε από την Ένωση Κριτικών Μουσικής & Θεάτρου το 2010. Από τότε πραγματοποιήθηκαν συνεργασίες με την Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, το Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β.&Μ. Θεοχαράκη και το Ωδείο Αθηνών.
Τον Οκτώβριο του 2013, το Σύνολο του Εαρινού Φεστιβάλ Παξών εμφανίστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών σε συμπαραγωγή με την Πρεσβεία της Αυστρίας στην Αθήνα, ερμηνεύοντας έργα συνθετών της Δεύτερης Σχολής της Βιέννης με κύριο άξονα την παρουσίαση του εμβληματικού έργου Le Pierrot Lunaire  του A.Schoenberg με σολίστ τη διακεκριμένη μεσόφωνο Αγγελική Καθαρίου, υπό τη διεύθυνση του Βασίλη Τσιατσιάνη.
Το καλοκαίρι του 2004 συνεργάσθηκε για πρώτη φορά με το Μουσικό Τμήμα του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα. Δέκα χρόνια μετά, το Σύνολο του Εαρινού Φεστιβάλ Παξών πραγματοποίησε σειρά Εργαστηρίων και Ανοιχτών προβών στο πλαίσιο της Διεθνούς Θερινής Ακαδημίας του Ιονίου Πανεπιστημίου από τις 25-29 Ιουνίου με σκοπό να δώσουν τη δυνατότητα στους νέους καλλιτέχνες και στο κοινό να παρακολουθήσουν ενεργά την διαδικασία της προετοιμασίας έργων του 20ου και 21ου αιώνα με ιδιαίτερη έμφαση σε έργα των φοιτητών σύνθεσης του Πανεπιστημίου.
Η συνεργασία των μουσικών με τη Θερινή Ακαδημία του Ιονίου Πανεπιστημίου κορυφώθηκε με τη συναυλία στην Ιόνιο Ακαδημία στις 29 Ιουνίου, όπου παρουσιάσθηκαν έργα George Crumb, Maurice Ravel, Thierry Escaih και Luciano Berio.
Στα άμεσα μελλοντικά σχέδια του Συνόλου του Φεστιβάλ των Παξών με σολίστ την Αγγελική Καθαρίου, περιλαμβάνεται η συνεργασία με τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση στο πλαίσιο της διοργάνωσης για πρώτη φορά στην Ελλάδα του 40ου Διεθνούς Συνεδρίου Μουσικής Πληροφορικής-ICMC και του 11ου  Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Ήχου και Μουσικής Πληροφορικής-SMC (Joint ICMC2014 | SMC2014) καθώς και η πρώτη παρουσίαση στην Ελλάδα του έργου Le Marteau sans Maître του Pierre Boulez στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης, σε σύμπραξη με το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και το Ωδείο Αθηνών.
Συντονισμός – επιμέλεια: Νάντα Γερουλάνου
Οι υπόλοιπες 2 συναυλίες του Αφιερώματος:

  • Auditorium Γαλλικού Ινστιτούτου, 17 Φεβρουαρίου 2015, 20:30100 χρόνια γαλλικής μουσικής παρουσίας στην Ελλάδα, με τεκμήρια από τα αρχεία του Ωδείου Αθηνών και του Ιονίου Πανεπιστήμιου

 

  • ΣΥΝΑΥΛΙΑ & ΕΚΘΕΣΗ: Από τον Camille Saint-Saëns στον Pierre Boulez
  • Ωδείο Αθηνών, αίθουσα Άρης Γαρουφαλής, 26 Μαρτίου 2015, στις 20:30100 χρόνια γαλλικής μουσικής παρουσίας στην Ελλάδα, με τεκμήρια από τα αρχεία του Ωδείου Αθηνών και του Ιονίου Πανεπιστήμιου
  • ΣΥΝΑΥΛΙΑ & ΕΚΘΕΣΗ: Από τον Camille Saint-Saëns στον Pierre Boulez

 

******
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα 177 78,  τηλ. 210 3418 550,  φαξ.  210 3418 570
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο : info@mcf.gr Ιστοσελίδα:  www.mcf.gr
Εισιτήρια προπωλούνται στα ταμεία του Ιδρύματος (Πειραιώς 206, Ταύρος) Δευ-Παρ 11:00 – 14:00 και τα απογεύματα μία ώρα πριν την παράσταση Αγορά με πιστωτική κάρτα: 210 3418579, Δευ-Παρ 11:00 – 14:00 και στην Ιστοσελίδα του Ιδρύματος www.mcf.gr
Εισιτήρια προπωλούνται και στα Εκδοτήρια Ticket Services Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσματζόγλου)

You may also like...